Ozan.
DOĞUMU: Maraş’ta 1929’da
doğdu.
Hâfız Mehmet Efendi’nin
oğludur.
ÇOCUK: 12 yaşında saz çalıp
söylemeye başladı.
GÜREŞ: Sporlardan en çok
güreşi sevdi. Meydanlarında güreş tuttu.
GEÇİMİ: İşçilik yaparak
geçimini sağladı. Tornacılıkta karar kıldı.
YARDIM: Müftülük
binasının (eski Kur’an Kursu) yapımına önderlik etti. Birçok gencin okumasına
yardımcı oldu.
ÖLÜMÜ: 2002’de vefat
etti.
ESERİ: Dost Bahçesi
(1984)’dir.
----------------------------------------------------------------
TASVİRİ
HALİM
İsmim Osman Adil elimdir
Maraş
Yüce dağ başında esen
yelim ben
Yalanı hiç sevmem ederim
savaş
Dostun bahçesinde açan
gülüm ben
Helâlından kazanırım
parayı
İman bir taht, gönlüm
onun sarayı
Haddimi bilirim geçmem
sırayı
Süzülmüş petekten has
balım ben
Neme gerek elin, âlemin
malı
Giyerim abayı,
bulamazsam şalı
Halı alamazsam sererim
çulu
Kimseye imrenmem şükre
halim ben
Elimi süremem rakı
şaraba
Mütevazı gönlüm benzer
türaba
Altımda olmazmış bir de
araba
Eller atlı gitsin, yolda
kalım ben
Elimden geldikçe
incitmem canı
Ruhum gibi severim bu
vatanı
Baş koyup yoluna dökeyim
kanı
Düşmana uzanan çelik
kolum ben
Dalavere bilmem yoktur
hilemiz
Açtı mor çiçeği koktu
sılamız
Arı gibi içim dışım
tertemiz
İster mihenge vur som
altunum ben
Ne alet oldum hırsıza,
ne de ben çaldım
Ne hileli yoldan bir mal
kazandım
Amma dürüstlükten çok
yara aldım
Hakka bağlı sadık muhlis
kulum ben
Sözü doğru özü temiz
mert benim
Asabi mizaçlı, suyum
sert benim
Bir gün üzerimde biter
ot benim
Yalnızım dünyada şimdi
elim ben
Riyadan hoşlanmam,
gösteriş sevmem
Kimsenin tüyüne zarar
istemem
Hatır için olsun yalan
söylemem
Ne satılık meta, ne de
malım ben
Hubbufillah, Buğzubillah
emelim
Haktır adalettir harcım
temelim
Belki yoktur amma iyi
amelim
Teveccühü Halik doğru
yolum ben
Yaratan affetsin ettiğim
nazı
Şahlanır imanım coşarım
bazı
Kurulur mahşerde mizan
terazi
Akar gözyaşlarım kaynar
selim ben
Osman Adil Uylukçu
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder