MURADİ

SOYU

Babası: Ozan Niyazi (Köylüler arasında Aşık Hasan olarak bilinir)’nin kardeşi 1858 doğumlu Süleyman,

Anası: 1886 doğumlu Fatma’dır.   

ASIL ADI: Hacı Şan’dır.

DOĞUMU: 1913 Yılında  Yenicekale’nin Çınarpınar Köyünün Karbasan Obasında doğdu..

ÖLÜMÜ:  2003 
-----
bir şiiri ve hikayesi

Muradi ile Ahraz Osman çağdaştır. İkisi de Yenicekale’li ama köylerinin arası 20 km mesafededir. O günün şartlarında sık sık birbirini görmeleri zordur. Muradi ile karşılıklı atışırlar ama bu atışmalar mektup şeklinde olur. Yani her iki ozan meramlarını kağıda döker ve diğerine gönderir.

-----

Hüviyet cüzdanın almış eline

Senin ibadetin kimin yoluna

Beş vakit farz buyurmuş kuluna

Takdir etmezse o da kılınmaz imiş

Okudum destanın manası kolay

Bakırı parlatan değil mi kalay

Yoksa benim ile eden mi alay

Kimden olduğu bilinmez imiş

Gördün mü âşıkların pirini

Mümin olan sarf eylesin varını

Nerde gördün Muhammed’in nurunu

Her adama nasip olunmaz imiş 

De kimdir babasız dünyaya gelen 

Kimdir dost yoluna canından olan

Kim halka namazın Kâbe’de kılan

Bu da çehdinen ele alınmaz imiş

Der Âşık Muradi uzak arası

Bulunmaz mı her işlerin çaresi

Dost yoluna yüreğimim yeresi

Varsam mahşere silinmez imiş

Komşu köyde Muradi’nin sevdiği bir kız varı. Kızı  başkasına vermek isterler. Muradi, dayanamaz. Bu haksızlık der. Muradi’nin  Yenicekale’deki  arkadaşları kızı kaçırmaya gider. Ama olaydan haberi olan Muradi’nin babası zorbalık istemez ve kızın ailesine haber gönderip durumu anlatır. Muradi, komşu köye vardığında boş çalar. Muradi şu şiir sonrası teselli bulur.

Alan övünsün veren övünsün

Aşık Muradi dövünsün

Ben Allah’a güvenirim

Musa ocağın sönsün