ADİL SOYDAN

SOYU: Nakıpoğulları  soyundan Abdurrezzak Efendinin oğludur. 

DOĞUMU :   1918 yılında Maraş’ın Zeytin bucağında doğdu.

ÖĞRENİMİ:  İlk ve orta okul öğrenimini Elbistan’da yaptı.

ÖLÜMÜ: Elbistan'da devlet memurluğu yaparken 1965 yılında vefat etti. 
MEDENİ HALİ: Evli ve dört çocuk babası idi. 

ESERLERİ

1. Yayla Çiçekleri,  

2. Gönül Sazı. adlı yayımlanmış iki şiir kitabı vardır

 

 ----------------------------------------------------------

hayranım

Hakkın hikmetini eyledim fikir

Eksiği yok her işine hayranım

İnsan yaratmıştır bizi bin şükür

Akıl izan verişine hayranım

Beni böyle düşündürür gerçekten

Kâinatı görüyoruz mercekten

Arıların elvan renkli çiçekten

Bal toplayıp derişine hayranım

Mevsimi var kurak ile yaşlısın

Meyvesi var yazlık ile kışlısın

Feza denen koskocaman boşluğun

Çevremizi sarışına hayranım

Bitki hayvan kuşlar hem de insanın

Rızkını veriyor bütün cihanın

Boşluğun içinde koca dünyanın

Muallâkta duruşuna hayranım

Tevhidi yaparım şafak atarken

Tövbemi ederim her gün yatarken

Kalbimden bir sada “ya Allah” derken

Gümbür gümbür vuruşuna hayranım

Adil der Tanrı’nın çoktur ihsanı

Öğren buyruğunu oku Kur’an’ı

Kâinat denilen koca nizamı

Halik’ımın kuruşuna hayranım

-----

GURUBA DOĞRU

Gönlümdeki bahçede esince fırtınalar
Ümit bülbüllerin nağmesi hayal oldu
Bir hazan meltemiyle savruldu tomurcuklar
Boy boy atan filizler birer çıplak dal oldu

O uzun ve karanlık ıstırap geceleri
Karıştı birbirine eski bir masal oldu
Gönül denen rübabın koptu hassas telleri
İnliyor zaman zaman içli bir kaval oldu

Ulaşmadan kırkına ömrümün sefinesi
Çarptı granitlere şimdi kırık bir sal oldu 
İşte geldik gideriz kısa ömür nedir ki
Güneş gurup etmekte ufuklar al al oldu.

 ---------------------------------------------------------------------

 

 ----------------------------------------------------------