AŞIK ALİ ATAŞ

DOĞUMU: 1946 Yılında Maraş İli,  Çağlayancerit İlçesinde  doğdu.

YOKSULLUK: Yoksullukların beraberinde getirdiği huzursuzluklarla geçen çocukluğunu az da olsa hatırlıyor.

ÖĞRENİMİ:  Okul biçimine sokulan köyündeki ahşap bir evde ilkokula başladı. 3 Ay, bu ahşap evde ders gördü. 3 Ay sonra, köy halkı tarafından yapılan 2 derslikli okula taşındılar. 1960 Yılında ilkokul diploması aldı. Ayrıca İlkokul ile birlikte köyün imamından dini dersler aldı. 

ŞİİRE BAŞLADI:   İlkokul, 4. Sınıfta iken şiir yazmaya başladı. Bu şiirlerde,  Çağlayancerit halkının yaşantılarını, günlük olayları ve dertlerini işledi.

EDEBİ HAYATI: Öğrencilik yıllarında gazete ve kitap okumayı çok severdi. Fakat okuyacak ne gazete ne kitap bulabilirdi.

Dayısından emanet aldığı, Karacaoğlan, Kerem ile Aslı, Ferhat ile Şirin ve Şah İsmail kitaplarını sonraki yıllarda şair Abdurrahim Karakoç’un Hasan’a Mektuplar kitabı ozana ilham kaynağı oldu. 1960-1966 Yılları arasındaki  şiirlerini topladığı defterini bir yolculuk sırasında kaybetti.

SAZ  YAPTI: Oyuncaklarını ağaçtan, kartondan, tenekeden kendisi  yaptı. Fakat babası yaptığı oyuncaklarla oynamasına izin vermeyip, oyuncaklarını kırdı. Bunun ardından ilk sazını yağ tenekesine bir sap takarak kendi yaptı. Babasında habersiz uğraştı. Saz çalmasını öğrenmeyi gözüne kestirdi.

İlerleyen yıllarda iş yapmaya gücü yetiyordu. Babasıyla birlikte; bağda, bahçede, tarlada çalışmaya başladı. Babasından aldığı harçlıkları biriktirip köyündeki saz ustasından saz satın alarak kısa zamanda saz çalmayı öğrendi. Fakat babası saz çalmasına izin vermedi ve sazını da kırdı.

KÖYDEN KAÇIYOR: Ozanımız kendini yalnız hissediyor, sıkılıyordu. Hele de sazının kırılması onu yakıyordu. Babasına küserek köyünden kaçtı.

O tarihlerde köyün yolu ve arabası yoktu. Yakalanırım korkusuyla kısığın içinden akan derenin kenarlarından, bazı yerlerde suyu geçerek 13 saat aç susuz, ıssız yerlerden yürüyerek,  köye 30 kilometre mesafede olan asfalta ve sonrasında Maraş’a ulaştı.

  

MEDENİ HALİ:  Evli, 5 çocuk (3 kız,  2 erkek)  ve  12 torun sahibi.

----------------------------------------------------------------

şiiri

Boynumuzu Kaşıyoruz

Yapılanlar eşitlik mi

Bizler boşa şaşıyoruz

Beyden azar işittik mi

Boynumuzu kaşıyoruz

Soracaktım memur beye

Niye azarlanmak niye

İnsanlık var diye diye

Boş hayalle yaşıyoruz

Saygı göster efendi ol

Yanlıştır gittiğin bu yol

Önce bir güler yüzlü ol

Sizden bunu bekliyoruz

İşimiz var geldik size

Güler yüz gösterin bize

Dikkat et dediğin söze

Avucumuzu kaşıyoruz

Olur dedim böyle şeyler

Kavga etsem suçlu derler

Sinir küpü olduk beyler

Tansiyonla yaşıyoruz

Bu mu kanun bu mu nizam

Sen de bende aynı insan

Size ne dedi başbakan

Hangi çağda yaşıyoruz

Rahat oturursun orda

Gideyim derdimi sor da

Bırakmayın bizi zorda

Heyheylerle yaşıyoruz

Önce nezaketi öğren

Kaba davranıyorsun sen

Sıradan vatandaşım ben

Uzayda mı yaşıyoruz

Öyle asık yüzle bakma

Vicdanı elden bırakma

Bey bize zorluk çıkartma

Sizden hizmet bekliyoruz

Âşık Ali’m ben de bıktım

Sabredip dişimi sıktım

Kapısını çarpıp çıktım

Öfkemizden taşıyoruz

HANDA KALDI: Köyden kaçan ozanımız Maraş'a geldiği zaman bir handa kalır. Kalır ama parası  yoktur. Yoktur, çünkü işsizdir. İnşaatlarda çalışır, hamallık, ayakkabı boyacılığı, seyyar satıcılık, fotoğrafçılık ve gazete satıcılığı yapar. Sonraları yazdığı şiirlerini matbaalarda çoğaltarak çarşıda, mahallede, satmaya başlar. Biriktirdiği parasıyla kendine yeniden bir saz alır.

ANA:  Anası köye dönmesi için  haber salıyordu. Ana bu. Anasını kıramazdı. Geçmişte babasına olan dargınlıklarını, kırgınlıklarını bir kenara bırakarak köyüne döndü.

ASKERDE: Subay gazinosunda  sahne aldı. Askerde iken şiir yazmaya devam etti. Yazdıklarını, askerliğini yaptığı  il ve ilçenin  gazetelerinde yayınlandı.

--------

Arıyom da Bulamıyom

Dostlar kaybettim neşeyi

Arıyom da bulamıyom

Yitiridim Çakal Köse’yi

Arıyom da bulamıyom

Yine aldı beni tasa

Cufla ölmüş gittik yasa

Dükkânda yok Cafar Musa

Arıyom da bulamıyom

Dünya başımıza darmış

Dedikodu köyü sarmış

Hasan dilekçe yazarmış

Rastlayıp ta soramıyom

Üçü beşi bir oldular

Kötü sözle ovuldular

Camiden kovuldular

Arıyom da bulamıyom

Sırtımızda yırtık ceket

Kalmadı hayır bereket

Sessiz sakin bir memleket

Arıyom da bulamıyom

Su kattılar aşımıza

Neler çıktı karşımıza

Taş yağacak başımıza

Ben Cerit'te duramıyom

Kör cahili adam sayıp

Gerçeği demezsem ayıp

Engizek müftüsü kayıp

Arıyom da bulamıyom

Nedir bu Milletin hali

Sizi tutmaz mı vebali

Hacı Düddük Salman Ali

Arıyom da bulamıyom

Demesem gönül koymuyor

Söyleneni kim duymuyor

Entari yok görünmüyor

Arıyom da bulamıyom

Hacı İbrahim kara bulut

Tombak dedi sende umut

Kayıp olmuş Hacı nohut

Arıyom da bulamıyom

Kimi yolcu kimi hancı

Bu olay gerçekten acı

Baş çekti Kör Hasan Hacı

Yakınına varamıyom

Âşık Ali’m doğru sözüm

Olanları gördü gözüm

Yok muydu bu işe çözüm

Bir bilene soramıyom

atasali46@hotmail.com