Ozan.
DOĞUMU: Egitmen bir
babanın beşinci evladı olarak 1943 yılında Maraş'ın Variyanlı köyünde
doğdu.
ÖĞRENİMİ: İlkokulu
köyünde, bir müddet esnaflıktan sonra orta okulu (İmam Hatibin orta kısmını),
Ticaret Lisesini Maraş'ta bitirdi. Yüksek okuldan sonra orman teşkilatına
girdi.
HİZMETİ: Uzun yıllar
Şeflik ve arkasından Müdürlük yaptıktan sora 2008'de emekli
oldu.
HOBİLERİ: Şiirin
yanısıra makale ve hikaye yazmayı, fıkrayı ve fıkra anlatmayı, bilgisayar
kullanmayı sever.
OKUMAK: Okumak onun
için bir ödev gibidir. Sanki biri ona ödev vermiş, yarın soracakmış gibi okur,
kendini sorumlu hisseder.
Güzel denebilecek bir
kütüphaneye sahiptir. Okumadığı bir eseri kütüphanesine koymaz. Osmanlıca okur
ve yazar.
Arap kremerine yabancı
değildir.
-----------------------------------
şiirleri
1.
Çekemedim bu gurbetin
kahrını
Kahi beni götürür kahi
gönlümü
İstemezdim affolmadan
ölümü
Ya beni götürür ya da
gönlümü
Bazan estiriyor sevda
yelleri
Yaş geçse de sevmek
gelir gülleri
Konuştukça bal akıyor
dilleri
Ya beni götürür ya da
gönlümü
Kah gönül bağına
bağlanır gönül
Çağlayan şakıyan bülbül
de gönül
Ağlayan pınara dayanmaz
gönül
Ya beni götürür ya da
gönlümü
Dursun ne inlersin ah u
zar ile
Yitirdin bulaman
düşmüşsün dile
Koşturdum kovaladım
geçmiyor ele
Ya beni götür ya da
gönlümü
-----
2.
Başkonuş'a
Top top olmuş zülüflerin
alnında
Dökülmüş saçların
gerdana güzel
El verip te uyumaktı
dizinde
Bulunmaz alemde kaşların
güzel
Aşık oldum baharına
yazına
Sümbüller yakışır ela
gözüne
Dayanamaz kimse senin
nazına
İncedir serviden boyların
güzel
Dolaşır mevsimler her
yıl başında
Anber kokar toprağında
taşında
Söz etmez hiç kimse kaç
bin yaşında
Tarifi imkansız döşlerin
güzel
Nice yiğitleri çektin
döşüne
Ben' gibi meczuplar
düşer peşine
Rastlamadım güzellikte
eşine
Her koyuna senin
meftunum güzel
Konuştukça bal akıyor
dilinden
Koklayanlar meftun olur
gülünden
Sedirinden köknarından
yelinden
Her yerin bir başka
renktedir güzel
Söylesem ismini bana bağ
olur
Yaylasında güzel
güzel
Kıymetini bilmezlere ağ
olur
Bulunmaz dünyada bir
eşin güzel
Baktıkça aynına kaynıyor
içim
Yapmam gerekiyor seninle
geçim
Uğramış rüzgara dağılmış
saçın
Dağılmış saçına meftunum
güzel
Bağlasam elimi tutsam
dilimi
Özlüyorum bazen akan
selini
Koparmak isterdim gonca
gülünü
Çaresizlik belimi
yıkıyor güzel
Her yerde söylüyor
Dursun sözünü
Öyle bir ateş ki yakar
özünü
Basayım bağrıma dikenini
közünü
Alemi
cihanda Serversin güzel
-----------------------------------
NOT: Ozanın doğduğu,
çocukluğunun geçtiği Variyanlı (Topçalı) köyü Başkonuş Dağının
eteğindedir.
İlerleyen yıllarda da
işinin ormanla ilgilisi olması nedeniyle ömrünün çoğu buralarda
geçmiştir.
Bundan dolayıdır
ki;
Ozan, bu şiirinde
Başkonuş sevgisini bir güzele benzetmiştir.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder