MELİHA KAR

MESLEĞİ: Ozan - Eğitimci.

DOĞUMU: Elbistan’da 1959’da doğdu.  

İLK VE ORTA:  İlk ve orta öğrenimini Elbistan’da,

LİSE: liseyi Maraş’ta okudu.

ÜNİVERSİTE. Bir süre okul öncesi eğitim veren bir kurumda öğretmenlik yaptı. A.Ö.F. İktisat Bölümünü bitirdi.

MAKİ: Yazı ve şiirleri yayın yönetmenliğini üstlendiği Maki dergisinde yayınlandı.

ESERİ:  Pastel Umutların Albenisi - 2000’dir.

-----------------------------------------------------------------------------------------------
3 şiiri

YOKSUN

Sen yoksun yanımda
Takılıp gidiyorum gecenin ardına
Yol uzun
Hava soğuk
Korku dağlarında konaklı yel gibiyim
Tutunmuşum aklımın iplerine
Umut sapağını arıyorum
Kimsesizlerin elemiyle
Çaresizliğim üşüyor kollarımda...
       Meliha KAR

*

SARDIM GÖZELERİME
UZAK SEVGİLERİ


Bugün anneler günü
Bugün bayram
Hüzün mimozalandı gözlerimde
...Yüreğimde özlem sancısı
Ah! Bahçelerinde koşmaz çocukluğum
Yıllar önceme yitik bu şehirde
Ve içimde gürül  gürül yanarken gurbetin ateşi
Öpülesi bir inatla aradım
Eski sevgilere bulalı ellerini
Bir düş bir zerre sevinç diye…

İnan anne
Boşaltıp yüreğimden yaşam kavgalarını
Coşku ile dolmak istedim
Gözlerimi akın akın düşlere saldım
Kulağım içli sesinde
Belki anılardan bir gün   bir an yaşanır diye

Çırpınıp durdum günün içinde
Bir umut, bir haz diye 
Kokun bile yoktu bu şehirde 
Ve anne
Öylesine üzgün, öylesine buruk
Sardım gözelerime uzak sevgileri
Oturup şiirledim zamanı
Yaşanası nice Anneler Günü
Nice bayramlara diye
    Meliha KAR
(Pastel Umutların Albenisi - Kitabından)

*

Kurşun 
Böler Düşümü

Seherleri sobelerken ıslığım 
Tarihi yok saatler çöker üstüme 
Ermeden tadına eyvah 
Yalınayak bir gitmede inatlaşır günortası 

İkilemler örgüsüyle çıkagelir/ dünya içime 
Şaşarım 
Nasıl tutulur eli 
Bir ucu karnaval 
Bir ucunda Filistin yanar 
Ve izi düşer takvime 

Bu çelişkiler salkımsöğüdünde 
Yabanılım iç bakışlarınıza 
Ah aysız geceler 
Yılan dili ürküsü verir tene 
Takın 
takın maskelerinizi yüzünüze 

An şaşar da 
Toy suların sesine düşerse gölgem 
Umut doğurur enim boyum 
Bakir düşler çalarım tanrıçaların koynundan 

Aklımı avuçlarımın arasında tutuğum andır 
Ekmek kokulu 
İnce uzun sokakların yapışması yakama 
İnsanlık kadar ötedir bu 
Kurşun böler düşümü 

Yine de 
Eski bir alışkanlık bildiğim 
kendimle barışın 
Kaf dağında konaklı tanyeli olur 
Kirpiklerinin gölgesine yatırıp 
öperim gözlerini. 

Hadi 
Kırın dallarını 
Dehlizlerinizde yeşeren 
adı şer ağaçların

Meliha Kar

-----------------------------------------------------------------------------------------------