http://sairlermaras2.blogspot.com.tr/

16 Temmuz 2014 Çarşamba

ALİ HAYDAR TUĞ


DOĞUMU: Maraş 1959 doğumlu.

Çe
şitli dergi ve gazetelerin yayın yönetmenliğini ve sahipliğini üstlendi.


MEDEN
İ DURUMU: Evli ve 3 çocuk babasıdır.


YAPTIKLARI
a.    Edebiyat Yaprağı dergisini çıkardı ve yayın yönetmenliğini üstlendi.
b.   Mart /2006 tarihinde,  Bir Edebiyat Yaprağı dergisini çıkardı ve yayın yönetmenliğini üstlendi.
c.    Kasım /2013 tarihinde, Yeni  Edebiyat Yaprağı dergisini çıkardı ve  yayın yönetmenliğini üstlendi.

-----------------------------------------------------

ŞİİRLERİ

Uykum Kaçıyor
Bu Ne Fırtına

Yıldızlar savruluyor üstümüzde
Ay dolunay
Geceye küskün

Karanlıklar içinde kaçıncı boyuttayım
Suskular anlamsızmış
Karıncaların ayak sesleri çınlıyor kulağımda
Serseri sözcüklerin çarpıyor yüreğimde
Tılsımlı gelinlikler gelinciklerin belinde
En güzel şarkıların tınısında melankolin bir aşk
Ne güzel ne güzel

Uykum kaçıyor
Bu ne fırtına
“Asra yemin olsun insanlar hüsranda”
Duydum feryadım içime ağ
Kandiller bir bir sönmede yüreğimde
O asra yemin olsun yemin olsun zeytine
Doğrudur şeksiz şüphesiz amenna
Mutfaklar çalışır her tarafta  lağım kokar
Sustukça yüreğimde büyür o aşkın boyu
Serpiliyor üstüme çöllerin yalnızlığı
Susuyorum susuyor

Ayaklarında prangaların çı
ğğı
Seni seviyorum
Sevgili seni
Yıldızlar başıboş gökyüzünde
Öyle sanıyordum
Kamçılıyor düşlerimi
şlerim başıboş
Uykum kaçıyor
Ay dolunay
Geceye küskün

Do
ğrudur doğudan doğar güneş
Karardıkça içimde o aydınlık düşlerim
Bir meclis kuruldu
Oturdu
Durdu zaman
Dil çıkardı tüm boyutlardan konuklar
Sonraya bırakalım beyler
Uykum kaçıyor
Bıçkın düşlerin peşinde
Çokça koştum yapayalnız yalınayak
Hırçın, bakışların altında
Altında kalıyorum tüm avuntularımın
Avuntularım sana muhtaç

-------------


TÜMCELER KIRILIR
KENDİ COĞRAFYAMIN
AKŞAM SOFRALARINDA

Yine
Kendimce düşler kuruyor
Avuntular buluyorum
Sonra susuyor
Denklemler kuruyorum
Olmuyor

Sarkaçları uzanıyor
Bir midye kabuğunda
Tümceler kırılıyor tek tek
Sarnıçlarda toplanıp
Susuyorum
Olmuyor

Avuçlarımsa
Umutsuzluğumu ovuyor
Susuyorum

II

Hemzemin geçitler
Nizami düşlerin
Kesişen yollarını açıyor
Akranlarımdan duyduğum
Soluk benizli hikayesi
Gelip geçiyor usumdan
Susuyorum
Sulak bahçelerde
Ay ışığına takılıyor
Avuçlarımda topladığım dualar
Kaldırıyorum olabildiğince yukarıya
Yosunlanıyor kıvrımlarında
Yüreğim susuyor.

Batıdan
Zulüm makineleri taşınıyor
Koparmak için
Çiçekleri

Aklıma kerbela geliyor
Susuyorum

Sunaklar adanmı
şlarla dolu
Kan çiçekleniyor
Susuyor tohumlar boyunlarını eğerek
Susuyor kerbela
Ve…
Demokrasi özgürlükler kalıyor

III

Kırılgan fayların altında
Kendi coğrafyam
Kaynıyor
Kırmızılaşıyor bütün bedenimde
Ah bir ağaç dalından kopartılan yüreğim
Tümceler kırılıyor
Susuyorum

Kan damlıyor avuçlarıma
Çırpınan dalgın gözlerimden
Kayboluyor yakamozlar
Bir bir derinliğinde yüreğimin
Susuyorum

Sunaklar doymak bilmiyor
Her gün yeni bir tanrıya
Koşup umut dileniyor çağ
Konsirtmatist duaların gölgesinde
Bir serçe düşüyor cansız toprağa
Kimin umurunda
Susuyorum

Bir satranç taşı gibi oynuyor
Kelimelerle
Yüreğim
Susuyorum

Tümcelerde kalıyor
Kırılgan yüzleri
Sensizliğin tarifsiz sancısında
Avuçlarımda toplayıp bir bir
Döktüğüm bütün umutlarım
Ve
Sen kalıyorsun yalnızca
Sevgili…

Hali pür melalim i
şte
Kendiliğinden olmuyor
Sonraya bırakıyorum
Tümceler kırılıyor akşam sofralarında
Susuyorum

-----------------------------------------------------

Hiç yorum yok: