MANSUR BALCI

OZAN

DOĞUMU: Göksun’da 1957’de doğdu.

ÖĞRENİMİ: Gazi Üniversitesi Eğitim Enstitüsünü bitirdi. Öğretmen olarak görev aldı.

EDEBİ KİŞİLİGİ:  Yazı ve şiirleri, Ayrım, Berfin Bahar, Edebiyat, Eleştiri gibi kültür sanat dergilerinde yayınlandı.

ESERLERİ

1. Kumdan Kule,

2. Zar Zaman Tiner’dir.

--------------------------------------------------

şiiri

---

bekleyin

gözlerimi yıkadım bu şiire başlamadan

ellerimi yıktım.sardım sarmaladım bedenimi

buhurdanlık olarak aklımda

demlenmeye bıraktım ruhumu

bekliyorum

gecenin dervişi geçer mi buradan

hangi sızıntıma iyi gelir hangi ot

hangi yaram hangi otu çürütür

bekliyorum

düşlerimin başlayan kamaşmasını

dem tutmaya yakın aklımın deliren yanını

şapkama kenar süsleri olsun diye

bekliyorum

şiirin burasına akikten bir taş,

incecik bir çöple işaret bırakıyorum, çünkü

çünkü, dünyada tutuklu kaldım

bekliyorum

depreşen şeylerin büyüsüyle, damarlarımda

kim kimi yenerse yensin

kazanan deliliğim olacak

çoğalansa cinnetim

tek ayağımı süpürge yaptım

dünyayı süpürüyorum

bekleyin

günün dervişi geçebilir buradan

ağustos,2009,izmir

---

dünyanın hiçbir

halinden biriyim

aklımı kurcalayan yağmurlar gecikti

kumdan bir fanusta çiseliyor şimdi zaman

haytaydım, hayat yeniden bağışlar diye umardım

yeniden alevlenen yangınlara yanaştım

gördüm, gidenler yalnız kendisini götürmüş

kendisini içimde bırakan yağmurlar aklımı çalkalayan

içimde ölmüş bir şeylerin ayak izleri

önceden kutsanıp mühürlenmiş içimdeki kapılar

her şeyin bir şey olmadığı ormanlara yolcuyum

aşk beni kırıyor, ama her gün yeniden kırılıyorum

gri giysiler içinde uyanan uykularımda

ardından yetişemedim, gözlerimi ararım

içimde biriken inci taneleriyle,

kırıktır gülümsemelerim, dokunmayın onlara

dokunursanız, orada donup kalabilirim

kuş işlenmiş bir mendilin sakladıkları

oymalı ceviz sandık, her şeyi yüzünde taşır

Sarıkamış harbi desem kim başını kaldırır

Büyük annem büyük harbin taraflarından

Beklediği yüz için sakladığı o mendil

Açarsam yüreğimi mendil sallamak için

Dokunmayın yüreğime

Yüreğime dokunsanız, kül olur dağılırım

Kan dökülen her yerde ölen ben oldum

Dirildim, yeniden taşların yüzü oldum

Gidemem, gidersem saçların dağılır

Gözlerin su olur ve gücenir

Ağzım ki, bir işgalin kapısında yanaşma

Yüzümse, yüzüme yaklaşmayın

Yanaşmayın yüzüme, buz olur kapanırım

Gidersem yeniden yangınlar çıkarmaya

Kan dökülen yerleri dolaşsam bir bir

Assam suretimi her kan lekesinin üstüne

Geri gelsem ve taşlarla yüzleşsem

Sen bir gülsen, ben sevinip ağlasam

Kocaman bir çan olan gövdemi

Sağır kulaklara dayasam

Aşkın yağma günlerinden geçerken

Mekanik buluşmalarla plastik öpüşmeler sonrası

Kalbimi basan yoğun siste, bir şafak vakti

Kulaklarımı yağmalayan seste belirsem

Kim görebilir talanlardan arta kalan gövdemi

Dünyanın bin bir halinden biriyim işte ben

   mansur balcı

-------------------------------------------