ŞEVKET YÜCEL

Ozan - Eğitimci

DOĞUMU : 1930 yılında Maraş’ın Süleymanlı Bucağında doğdu.


ÖĞRENİMİ: Diyarbakır Köy Enstitüsü mezunu. 

GÖREVİ: Çeşitli okullarda Türkçe öğretmenliği, emekli olduktan sonra dershane öğretmenliği yaptı. 

 EDEBİ HAYATI : İlk edebi ürünlerini Varlık dergisinde yayınladı.

BAŞARISI: TRT Deneme ödülü, Tercüman gazetesi röportaj ödülü, Anadolu Üniversitesi Marşı 2. lik ödülü vs. 

ÜSLUBU: Kendine has sade bir dille şiirler, denemeler ve hikayeler yazdı. Yazılarında ve şiirlerinde insanlığı ön plana çıkardı. 

ESERLERİ

1.  Görmeden Gidenler, 
2.  Kuş Gölgesi, 
3.  Çocukla Keklik, 
4.  Boşta Bırakılanlar, 
5.  Güneşin Parmakları,
6.  Umut,
7.  Bir Gül Uzatırken,
8.  Sevgi Güneşi, 
9.  Barış İstiyorum, 
10. Sakar Oğlak, 
11. Bir Sevgi Adamı,
12. Beyaz Sesler,
13. Sözcüklerle Öpüşmek, 
14. Güz Rengi  Ayrılıklar, 
15. Şiirle Gelen Aşk.

ÖLÜMÜ: 2001. 

----------------------------------------------------------------------------------------------

ŞİİRİ

ACILAR 

Ben onlardan öğrendim sağ olsunlar 

Dikenler ucunda sevmeyi 
Taş olurdu yüreğim çekmeseydim 
Bilmezdim yaraları nasıl sızlar 
Geçer hepsi geçer bir tren gibi 
Bakarsın ak olmuş kara dumanlar 
Acılar silkinir kuş olur uçar, 
Acılar acılar dost acılar 

Acıların içinde sümbüller açar .. 

----------------------------------------------------------------------------------------------

ANILAR 

Ah, bu anılar 

Ne kadar kapasam da kapılarını 
Ne kapı dinliyorlar ne pencere 
Süzülüp geliyorlar yılların gerisinden 

Anılar ki 
Kimi mavi, kimi beyaz 
Kimi sarı, kimi siyah 
Mavilerle beyazları çekiyorum yanıma 
Gidin diyorum sarılarla siyahlara 
Giderler mi hiç 

Yıllar sisli, yıllar duman duman 
Ne sisi dinliyorlar anılar ne de yılları 

Ah, bu anılar 
Öylesine sayısız, öylesine çeşitli 
Birike birike geliyorlar 
Çoçukluğumdan beri 

Anılar çoçuk, anılar genç, anılar yaşlı 

Acılarla, sevinçlerle, hüzünlerle yüklüdürler.

----------------------------------------------------------------------------------------------


BENİ GÜZELLERE YAZ 

Yaz beni 

Beni kendine yaz 
Yaz gibi yaz, ilkyaz gibi 

Temmuzdaki yaylalara yaz beni 
Gülüşen otlara, çam kokularına 
Bilebilsen, bunu nasıl özledim 

Yaz beni 
Haksızlığın boğulduğu günlere 
Sevinçlere, sevdalara, barışlara yaz 
Sıkıntaya yazma beni 

Bana kendini uzat, bana bir özlü dünya 
Beni dostluklara, güzellere yaz.

Isıt beni ışıkla 
Yaklaş bana kiraz gibi yaz gibi 

Isıtsın içimi sevgi güneşin 
Sıcak gel, değiştir, yenile beni 
Buralarda eskimekten usandım 

Sona erdir şu uzayan kışımı 
Haziran ol günlerimin dalında 
Nice güzellere sevdala beni 

Isıt beni üşümekten usandım.

Şevket Yücel

----------------------------------------------------------------------------------------------

SÖYLE ANNE 

Sordu çocuk 

Sevgi kuş mudur anne 
Hangi daldan dala uçar 
Eğil kulağıma söyle 

Şöyle cevap verdi anne 
Kuştur oğul, hoştur sevgi 
Alır içine dünyayı 
Beyaz beyaz kanat çırpar 

Sordu çocuk 
Bilgi gök müdür anne 
Aşar mı dağlardan öte 
Nerelere kadar gider 

Şöyle cevap verdi anne 
Bilgi gökyüzüdür oğul 
Sığmaz çember içine 
Uzar sonsuza doğru 

Sordu çocuk 
Dünya çiçek midir anne 
Kimler bıçak yapar onu 
Nedir bunca silahlar 

Şöyle cevap verdi anne 
Dünya çiçektir oğul, sevmesini bilene 
Düşmanlık bıçak yapar her ne varsa güzeli 

Bu yüzden çoğalır silahlar.

Şevket Yücel

----------------------------------------------------------------------------------------------


BİR RENKLİ ÖZLEM

İster yeşil gel bana, ister mavi, ister beyaz
Değişmez
Ama siyah gelme

Gelirsen eğer
Bir yaz yeli gibi gelebilirsin
Bir elinde bir dal reyhanla

Bir gün uç gel
Bir keklik misali

Çık gel bir gün habersiz
Gel
Ve bir daha gitme

Yüzün karışıyor gözlerimde
Kulaklarımda sesin

Süzül gel
Bir bahar güneşinde
Biraz portakal rengi karıştır gelişine
Biraz leylak kokusu
Özledim

ŞEVKET YÜCEL

----------------------------------------------------------------------------------------------