OZAN FAZLI

OZAN  FAZLI - AŞIK FAZLI 
OZAN BAZO  - FAZLI AYAR gibi sıfatlarla ünlendi.

DOĞUMU: Maraş İli, Göksün İlçesinin Kanlıkavak Kasabasında, 4 Haziran 1947 tarihinde doğdu.

Baba Adı: Hüseyin.

Ana  Adı: Hatice.

ÖĞRENİMİ: İlkokul mezunudur.

OZAN AİLE 
1.  Baba,
2. Ozan Hatice Ayar (Ana), 
3. Bazo Mehmet,
4. Ozan Fazlı,
5. Ozan Musa'dan oluşan aile.

MEŞKALESİ: Çifçilik ile uğraştı. Kendi ifadesiyle: Kara camuz ile çift sürdü.  Babasının sürüleri için tutulan çobana yardımcı oluyor, varlıklı  ailenin ev işlerini o organize ediyordu.   
Babasının ölümünden sonra kendi hesabına düşen  110 kovan arıyı  27 kovana indirir. Bu, zoru başaramamasından değil, sayılı nefesi  dikkatli kullanabilmek içindir.

AĞANIN OĞLU:  Baba Ozan Hüseyin, yörenin saygın kişisi. Derler ya, ekmek sahibi. Gelen yolcu açlığını gidermek için evlerine  uğrar, birilerinin selamını getirirdi.

BABA HASTA:  İlerleyen yıllarda baba hasta olur, yedi sene   hastalıkla cebelleşir. Şu doktor senin o doktor benim.  5 kez anju olur. Olur ama  sonuç iyi değildir.   

Babanın kökeni   Bayazıtoğullarındandır.  Dayı der Beylere babaları.  Zamanın bakanı Kemali Bayazıt,  babasını  Ankara’larda  tedavi ettirir. Netice boş.  Nitekim eldekiler yavaş yavaş uzaklaşır. Yedi senenin sonunda aile fakirleşir.

NEDEN BAZO:  Aile Bazo unvanıyla tanınıyor. Ozan Fazlı’ya göre; ailenin soyu Bayazıtlardan geldiğinden olsa gerek. Evet, ozan bu düşüncede.  İkinci seçenek te; “ailenin ilk fertleri iri yarı,” olduğundan da olabilir. Belki de bu yüzden Bazo, demişler. Ağabeyine  de Bazo Mehmet denir.

MEDENİ HALİ: Evli ve 3 erkek, biri kız 4 çocuk, 7 torun sahibi.

--------------------------------------------------------------------------------

şiirleri

1.

Ozan Fazlı,  6 Haziran 1997 tarihinde kardeşi ozan Musa’yı, amcaoğlu Duran’ı kaybetmişti. Üç yıllık acı içinde kıvranırken 2000 yılının  7 Mayısında da başka bir acı çöreklenir içine. Bazo Mehmet’in acısı. Acılar içinde kördüğümdür. Kördüğümdür, çünkü, ozan anne Hatice Ayar’ın, daha önce de baba ozan Hüseyin’in acısı henüz dinmemiştir.

-----

Ozan Bazo

Mehmet’e Ağıt

Yaktın bizi çektin gittin

Şükür seni soran da var

Garipseme babam oğlu

Musa’yınan  Duran da var

Allah’ıma bin kez şükür

Hayat geçer takur tukur

Orda bekler münker nekir

Seni senden soran da var

Biter mi ölümün  ardı

Kadir Mevla’m vermiş derdi

Bekliyor Tekelik Durdu

Daha burda kalan da var

Yalnız  kaldım Hacı’yınan  

İki ihtiyar bacıyınan

İhtiyarı genciyinen

Fatihanı salan da var

-----

2.

GÖÇER GİDERSİN

YAŞIN OTUZ OLDU DİVANE GÖNLÜM

ARTIK BUNDAN SONRA GEÇER GİDERSİN

İSTERİM Kİ OLSUN YÜZ SENE ÖMRÜN

DAHA ÇOK GÖZ YAŞI SAÇAR GİDERSİN

FELEK BANA VERDİKLERİN ÇOK GİBİ

YOKSULLUK BAĞRIMI DELER OK GİBİ

YARADANIN BÜTÇESİNDE YOK GİBİ

MUHANETE GÖNÜL AÇAR GİDERSİN

OZAN FAZLI DER Kİ   N’OLACAK HALIM

KAHIRDAN İŞ ÇIKMAZ ALIŞMIŞ DİLİM

BU GÜN BÖYLE YOKLUK YARIN DA ÖLÜM

KUPKURU DÜNYADAN GÖÇER GİDERSİN

        28.10.1996 - FAZLI AYAR

----

3

elde neler var

Gaymakam beyimiz Maraş valimiz

Göksun İlçesinden gider yolumuz

Kanlıkavak derler bizim yerimiz

Görün ey dostlarım kimde neler var

Toplansınlar hacı ile hocalar

Yaşıyorsan elbet tüter bacalar

Elif be’si te’si cim’i heceler

Görün ey dostlarım mim’de neler var

Kaynatsan da altın dönmez bakıra

Allah yardım etsin bütün fakıra

Kardaş kardaşını attı çukura

Görün ey dostlarım inde neler var

Aşık Fazlı’m bu aleme şaşıyor

Goca dünya gece gündüz goşuyor

Birisi az körlek biri ışıyor

Görün ey dostlarım günde neler var

-----

4.

Ozan Fazlı Ayar’ın,  Muştalak diye bilinen   bir komşusu var. Muştalak, çok iyi, dürüst ama,  bir kusura var. Kusuru da çok yemek. Ama iyi de güreşir. Sağlam cüssesi, akıl edilemez güreş tekniği  vardır.

Ozanımız Bazo Fazlı’nın komşusu  Muştalak için yazdığı şiiri veriyoruz:

MUŞTALAK

Eyri büyrü gider yola sağmazsın

Sabahleyin bir somun yer doymazsın

Ben seni bilirim adam olmazsın

Ne olacak senin  halın Müştalak

Babadan baba yok ebeden ebe

Yırtılmış şalvarı eskimiş kebe

Sallanır  ayaklar binmiş merkebe

Ne olacak senin  halın Müştalak

Eşekte semer yok kendinde kemer

Ömrünün yarısın bitirdi kumar

Kısmeti çok açık havadan iner

Ne olacak senin  halın Müştalak

Aşık Fazlı’m ne söylesen az gelir

Karnın doyur goca dağlar vız gelir

Bir guzuyu yese yine az gelir

Ne olcak senin halın Muştalak

------

5.

ŞEHİT

Çiçeği burnunda yirmi yaşında

Türk bayrağı dolaşıyor peşinde

Vardım fatihamı ettim başında

Kardeşim Musa’yı sor şehit şehit

Allah verdi şehit rütbesi sizde

Askerin polisin acısı bizde

Bağışlat mahşerde dostları gez de

Yanıyor içimde zor şehit şehit

Kardeş  emmi oğlu ayrıldı bizden

Gülmedi yüzümüz gitmedik düzden

Aldın mola gavil sevdiğin kızdan

Seni sevenlere zor şehit şehit

Eşin dostun burada düğün yaparken

Bir kardeşin Cuma boyun bükerken

Anan  baban tezkereni beklerken

Senin yok oluşun zor şehit şehit

Ağaç kestik Sırataş’ın ardında

Çok yayladık Koca Öldüren yurdunda

Şimdi Bazo Fazlı’m kardeş derdinde

Bu da bu ülkeye zor şehit şehit

------ 

6.

SENİ SEVMEK

SUÇ MU OLDU

Pehlivanın vardı Ali Çetinler

Hani bunu doğuran ana hatunlar

Nice Mehmetçikler nice Metinler

Üzerinden geldi geçti Göksun'um

Buz gibi suların yüce dağların

Hani Kuşoğulların Zabit Ağaların

Muharrem  belerin gezen saların

Üzerinde durdu göçtü Göksun'um

Gençliğimde alamadım muradı

Bir gün geçer miyim acep sıradı

Yaman dünya kalleşlere yaradı

Benim gönüm dünden aştı Göksun'um

Devir döndü paran kadar sayarlar

Nerde Bazaolar Koca Ayarlar

Bir gün olur üzerim soyarlar

Aşık Fazlı'm  senden geçti Göksun'um

----

7.

bir eşek yitirdim

Daha yeni dağdan odun getirdi

Tarlanın yanına bider götürdü

Gemirmiş kavağı bizi batırdı

Bir eşek yitirdim görmediniz mi

Getiriyor şu dağlardan odunu

Eşek Paşa koydum onun adını

Ne isterse  veriyorum dediğini

Bir eşek yitirdim görmediniz mi

Gayet çok olgundu otuz yaşında

Semeri sırtında kemer döşünde

Fazla zikzak değil aklı başında

Bir eşek yitirdim görmediniz mi

Bir oğlu vardı katırdı katır

Kafa bozulursa bilmezdi hatır

Aman komşu aman görürsen getir

Bir eşek yitirdim görmediniz mi

Nuh’un zamanında gemiye bindi

Sular azalınca karaya indi

Anırı anırı oradan geldi

Bir eşek yitirdim görmediniz mi

Bizim eve gelmiş yemini yemiş

Ben artık buraya gelemem demiş

Korkarım  Fazlı’dan göremem demiş

Bir eşek yitirdim görmediniz mi

-----

8.

ARILAR (*)

Ozan Fazlı arıcılık yapar. Arıların balından ziyade

Arıların davranışlarından zevk alır.

Binbir çiçeklerden alıyor balın

Her nereye gitse buluyor yolun

Sırtında kanatları var ayakları yalın

Kışın zemheride üşür arılar

Bir yanında iğne bir yanında balın

Balını ben aldım ne olacak halın

Ef onaltı (F 16) mısın havada yolun

Dağlardan dağlara koşar arılar

Bahar aylarında çiçek açınca

Arıcılar yaylalara göçünce

Palazlanıp yavruları uçunca

İşte bu aylarda coşar arılar

Eyüp’ün genini yemeyen arı

Kimseye sırrını demeyen arı

Yetmiş iki derdi komuyan arı

Allah Allah deyip geçer arılar

Aşık Fazlı’m arı verir poleni

Ta Eyüp’ten beri sevmez yalanı

Hiç duymadım arı sırrın  bileni

Elli beş altmış gün yaşar arılar

-----

9.

Bir şiiri ve hikayesi

Ozan 17 yaşındadır.

Komşu köylere işinin gereği sık gider, bir köyde Zeynep’i görür.  İçi ısınmıştır  Zeynep’e. Zeynep’in de Ozana. Her gelişinde Zeynep’i görmeden edemez. Mektuplaşma  başlar ve yıllarca sürer. 

Aradan yıllar geçer. Ozan 22 yaşındadır. Bir köy genci için büyük engel sayılan askerden dönmüştür. Dönmüştür ama, Zeynep, bir akrabası tarafından Almanya’ya götürülmüştür. Olsun, aralarında mektuplaşma sürer.  Zeynep Ozan arkadaşına hediyeler  göndermektedir.  Mektup ta. Durumdan  Ozanın babası Aşık Hüseyin,  hanımı Hatice tarafından (o da ozan) bilgilendirilmiştir. Ozan Hüseyin endişeli ve heyecanlı. “Aşiretlerin sünniye kız verdiği nerde görülmüş. Zeynep’i sana  vermezler.”  düşüncesini oğluna açar.

Zeynep’in babası da durumdan haberdar olur, kükrer, “ben aşiret olmayana kız vermem.” Der.

Bu arada Zeynep’in mektubu kesilmiştir. Genç Ozan endişeli ve sıkıntılı. Aradan aylar geçer. Zeynep’ten, ne mektup ne de bir haber .   Ozan Fazlı çaresiz. Neticede aşağıdaki şiiri yazar.

zeynep’in türküsü

Nazlı dostum niye cevap vermiyon

El içinde del’ etmek mi maksadın

Ben bendim  bağlarım kendin yıkarsın

Gözlerimi sel etmek mi maksadın

Zeynep sen gideli çok aylar geçti

Ekinler yetişti çiftçiler biçti

Mektup gelmez ciğerlerim tutuştu

Kerem gibi kül etmek mi maksadın

Halin nedir diye bir kez sormuyon

Ne çekiyom aşkın için görmüyon

Yazdığım mektuba cevap vermiyon

El içinde del' etmek mi maksadın

Ben kadersiz Fazlı bilmem ne olurum

Korkuyorum Zeynep diye ölürüm

Almanya uzak mı, vallah gelirim

Gurbet eli yol etmek imi maksadın

 Zeynep, selamı sabahı (mektubu) kesse de sevdasından  zerre kadar ödün vermemiştir.  Zeynep, arkadaşı Ozanının  sevdasını muhafaza edemediğini düşünmüş,  sırrını ele verdiği gerekçesiyle arkadaşı Ozana küsmüştür. 

Olay Şu:  Ozanın anası Hatice Ozan, Ilıca'da Zeynep’in köylüleri ile tanışır. Zeynep’e olan sevgisini dışa vurur ve: ”Sizin köylü Zeynep, oğlumun arkadaşı…vb…”  der. Zeynep’in babasının olaydan haberdar olması ve kükremesi başlar, Zeynep’in de küsmesi. Zeynep  seneler sonra Türkiye ‘ye gelir (1973) ve : “İki dişli karı olsam da vaz geçmem.” der.

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------

AÇIKLAMA

(*) Arı ve balla ilgili inanışlar

Arının yaratılış efsanesi: Hazreti Eyüp A.S. feci bir

hastalığa yakalanmış, bütün vücuduna kurt düşmüştü.

Bir müddet sonra bazı kurtlar yere dökülmeye başladı.

Hz. Eyüp açlıktan ölmesinler diye bunları alıp yaralarına geri koydu. Fakat yerden aldığı kurtlar canını çok yaktı.

Şimdiki arılar yerden kaldırılan bu kurtlardan oluştu.

-----

KELİMELER

Münker ve Nekir: Kabirde iki sorgu meleği.

Tekelik Durdu: Kişi ismi.
Gavil: Söz, sözleşme.
Sırataş: Kanlıkavak Beldesinde bir yer ismi.

Koca Öldüren: Kanlıkavak’ta bir yer ismi.

Belerin: Beylerin (Akrabaları olan Bayazıt Beylerinden söz etmekte. Maraş ağzı)

Komuyan: Yok eden  (derdi), şifa veren (Maraş ağzı).