DOĞUMU: 1959 Senesinde Afşin'e bağlı
Suluk Mahallesinde doğdu.
ÖĞRENİMİ: İlkokulu Suluk'ta, ortaokulu
Afşin'de okudu. Ozanımız, halk âşıklarının öyküleri ve şiirleri ile büyüdü.
Liseyi okumaya Maraş İmam-Hatip lisesine geldiğinde Necip Fazıl'la tanışması, şiire
olan sevgisini eyleme dönüştürdü. Yazdığı şiirler kalıyordu artık. Yazdıkları,
zamanın sanat ve edebiyat dergilerinde seyrek de olsa yayınlanıyordu.
GÖREVİ VE YAPTIKLARI: Askerlik dönüşü, Mili Eğitim Kurumunda başladığı Devlet
Memurluğundan 2007 senesinde emekli oldu.
·
Maraşt’a
yaşamakta.
--------------
ŞİİRİ
------
Sevebiliyoruz Da
Dünyayı
sevmedi nedense insan
Bir
kahrını çekti bin ah işitti
Bu
duyguları ben kime anlatsam
Sevdaları
çekti mutluluk bitti
Denizi dağları
ovası güzel
Yeşeren
aşkları dökmesin gazel
Umutsuz
düşersen korkma bize gel
Gözlerimiz
çekti anılar gitti
Savaştı
öğrendik barışın huyu
Sırala
Türk'lüğü olursun kayı
Hısım
değil şimdi yadeller dayı
Ya
canımız çekti tadı nefretti
Hamit ki
içinde ozanlık durur
Anlam
taşımayan şeye kudurur
Kurban
senin kalbin nelere vurur
Atmosferi
çekti neye gerekti
Afşin
Hamit Tunç
---------------
Bir Ülke Süzmecesi
özlerimde
oluşan
katmerli
duyguların acısına
soruyorum
şatafatlı
bir rengin doruğu
yanıt
ben kimim
geçmişin
azgın sıfatlarından
bir topak
çamur
ya da
zamanın
tam ortası bir rüya
ki
al
kaçtılarla geleceğe uçuşan
Şimdi soluduğum
nefesi kıskanıyorum
bedenimdeki
çiğ damlalarından
dudağımın
her değdiği şeytan
yaraları
gibi toplumsaldır yaşamak
acılar
üstüne bal sürmeler
dinden
çıkarcasına uzun umut
muştulara
ulaşamıyorum
yüreğim
depreşiyor
iliğimin
sinirinden
soruyorum
ben kimim
kırk
yaşımın evingenliği içinde
bir
ilkyaz coşkusuyla
pırıl-pırıl
yanıt sevdaların
deliliği içre
zamanın
bir tutam nefesi
alıp
veremediğim
insan
oluşumdandır belki
belki
"dünyada"yaşadığımdan
umutlar
ve toplumlar nasılsa
sızılar
ve ateşlerle çevrili
ya çocuk
ağlamasıdır kaldığımız zaman
ya
arkadan yürüdüğümüz Türkiye
her konumuna
feda ettiğimiz canlar
tarihler endamı
güzel boylar
ulular kibar
yorumlar ve
sağlığımızı
yıkadığımız sular
Hamit Tunç
------------------
Tama
Şu uzun
yollarda yürür iken ben
Sevdaları
çeker ağlarım tama
Gönlümü
derinden bağlar iken ben
Dünyaları
gezer haylarım tama
Karakışta
gül kokusu duyarım
Yüreğimi
kara taşla oyarım
Soğuk
duymaz tüm giysiyi soyarım
Dağlara
vurup da donarım tama
İçinden
aktığım ufuklar geniş
Bana bir
dost olan taze meneviş
Sorarım
kendime bu nasıl bir iş
Duvarları
yıkıp paylarım tama
Nerede
çektiğim aşkların ahı
Ard arda
dizilen pişmanlık tühü
Çıkar mı
içimden bir daha vahı
Ummanlara
dalar boylarım tama
Hamit
Tunç çilenin dehlizi çıkar
Dünyalar
yaratır dünyalar yıkar
Sanma bu
gidişten sanma ki bıkar
Yaralara
vurur emlerim tama
Afşin
Hamit Tunç
KAYNAK: www.antoloji.
Adresinden yararlanılmıştır.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder