OSMAN KONAK

"Yeter Osman KONAK sohbeti bitir

Ne bir dayımız var ne de bir hatır

Ankara’ya arzuhali al götür

Okuyan olursa ver de araştır"

DOĞUMU:  1929 Yılında Afşin Bakraç (Arıstıl) Kasabasında doğdu. Osman Konak’ın asıl doğumu 1936’’dır.

ACI: Küçük yaşta babasının ölümü her şeyi olumsuz olarak değiştirdi.  İkinci cihan savaşı sırasında kıtlık yıllarını yaşadı.

YAPTIKLARI: Babasından geriye kalan, yadigar bir mesleği sürdürdü. Babasından arta kalan bir çift öküz, çiftçilik yapmasını kolaylaştırdı.

ÖĞRENİMİ:  Okuma-yazmayı asker ocağında öğrendi.

EDEBİ YAŞAMI: Osman Konak ilk şiirini çok sevdiği Kara öküzünün ölmesi üzerine yazdığını söyler.

MEDENİ DURUMU:  Beş çocuk babasıdır.

ESERİ: Osman Konak’ ın yayınlanmış Gönül Irmağı isimli şiir kitabı vardır.

·        Birçok şiiri Afşinli ozanlar tarafından bestelendi.

İKAMETİ: Afşin’de ikamet ediyor.

--------

Ali Başpınar’ın Osman Konak hakkındaki görüşü şöyle:

“Cuma ŞAHİN beni Osman KONAK ile tanıştırdı. Onu dinledim. Bir yorum farkı var. Hiç bir arkadaşımızı hiç birinden üstün tutmam ama bir yorum üstünlüğü ya da farkı vardı.”

------

3 ŞİİRİ

------

1. 

Atışan Şairler İçin 

Afşin’le Elbistan gene yarışta

Neticeyi bekleyenler var gibi

Mehmet GÖZÜKARA oynuyor başta

Hiciv yazıp yoklayanlar var gibi

Doğrular eğriye boyun eğmez ki

Gerçek sözü yarınlara koymaz ki

Bazı taşlar GİRYANİ'ye değmez ki

Ağır şelek yükleyenler var gibi

Bazıları söylemeye erinir

Bazıları kimliklere bürünür

Bazıları hiç anlamaz görünür

Bildiğini saklayanlar var gibi

Bazıları karıştırır teyeğı

Bazıları hak etmez mi dayağı

Diken batar kanar eli ayağı

Çalıları kökleyenler var gibi

Bir cümle var anlaşılır azından

Bir cümle var konuşulmaz pozundan

Bir cümle var anlaşılır sözünden

Teşekkürü haklayanlar var gibi

Kimi var ki acı söze aldırmaz

Kimi var ki hünerini bildirmez

Kimi var ki gönülleri doldurmaz

Yanlış cümle ekleyenler var gibi

Bahçıvan nöbetçi goncayı bekler

Bülbülün derdini sırtına yükler

Sonbaharda boyun büken çiçekler

Soldurmadan koklayanlar var gibi

Osman KONAK selam sevgili canlar

Bendeki sevgiyi anlayan anlar

Meyve vermez oldu yaşlı fidanlar

Mesleğini tekleyenler var gibi

------------ 

2.

Güzel Kız Afşin'in

Neresindensin

Huri mi melek mi bilmedim nesin

Güzel kız Afşin'in neresindensin

Bizim güzellere benzersin kesin

Güzel kız Afşin'in neresindensin

Abaza’nın sularından içen mi

                         Çardak’ta eğlenip gelip geçen mi

                         Gürcü müsün bilmem yoksa Çeçen mi

                         Güzel kız Afşin’in neresindensin

Büyük Sevinli mi Oyumkozlu mu

Kuşkaya Kapılı Karagözlü mü

Büget Berçenek mi Çomudüzlü mü

Güzel kız Afşin’in neresindensin

Topaktaş Maravuz Dokuztaylı mı

Lorşun mu Hunu mu Serkizçaylı mı

Yoksa Arıstıl’mı Çobanbeyli mi

Güzel kız Afşin’in neresindensin             

Emirli Birecik Ördekli misin

Evli misin yoksa nişanlı mısın

Tanır mı Tatlar mı Kaşanlı mısın

Güzel kız Afşin’in neresindensin

Alemdar köyüne nazar eden mi

Çoğulhan eline gelip giden mi

Yoksa Hurman’dan mı Sinekli’den mi

Güzel kız Afşin’in neresindensin

Poskof Tılafşın Nadır mı derdin

Kabaağaç Çoğulhan’a gönül mü verdin

Akçırı Erçene’yi deyince durdun

Güzel kız Afşin’in neresindensin

Haççepınar Örenli Söğütderesi

Armutalan Oğlakkaya burası

Çok yakından tanır mısın herkesi

Güzel kız Afşin’in neresindensin

Nişanıt Soğulcak bu günler yaz mı

Aldaşlı’sın desem doğru bir söz mü

Kötüre Kargabük yoksa Kitiz mi

Güzel kız Afşin’in neresindensin

Benim ile tahminlerin aynı mı

Doğru söyle kurcaladın beynimi

Yoksa doğduğun yer Deveboynu mu

Güzel kız Afşin’in neresindensin

Zaman hayli geçti ararlar seni

Şiirim olacak sizlere konu

Bilmediğim komşum affetsin beni

Güzel kız Afşin’in neresindensin

Altunelma Hunu Serkizçaylı mı

İncirli Kangal mı Çobanbeyli mi

Demek Arıstıllı bizim köylü mü

Güzel kız Afşin’in neresindensin

Osman KONAK hal gelmesin başıma

Kirpiklerin değer hilal kaşına

O yeşil gözlerin benzer Afşın’a

Güzel kız Afşin’in neresindensin

Osman Konak

---------

3. 

SEVİN KÖYLERİ

Sevinde ararsan Üçler Mağarasın

Kızılkaya’dadır sor da araştır

Ziyaretçisi var bellidir kesin

Yüzünü kabrine sür de araştır

Bu köylerin yaylası var yurdu var

Sessiz duran yiğidi var merdi var

Yedi köyün çeşit çeşit derdi var

Toplantı içine gir de araştır

Teknebaşı mutlu eder adamı

Orda dağıtırsın kederi gamı

İlkbaharda topla sarı çiğdemi

Yolla sevgiliye ör de araştır

Acı diken bitkilerin yavanı

Arı bilir çiçek açan keveni

Yücelerde doldurur kara kovanı

Oraya bir çadır kurda araştır

Karaardıç festivali kurulur

Köy toplanır bir birine sarılır

İbiş Ali sohbetine girilir

Dinle kahkahayı serde araştır

Örenderesi’nde yaşlı birisi var

Tarihleri anlatacak soru var

Bazı köşelerde küffar yeri var

Kazılan mezarı gör de araştır

Yeter Osman KONAK sohbeti bitir

Ne bir dayımız var ne de bir hatır

Ankara’ya arzuhali al götür

Okuyan olursa ver de araştır

CUMA ŞAHİN (ÇAT CUMA)

KİMDİR: Fakir bir ailenin çocuğu olan ozan eziyet içerisinde büyüdü.  Köyün ramazan davulunu çalmakla ve bağlarını beklemekle babasına yardımcı oldu.

1957 yılında geçirdiği sinir felci sonucu şiire sarıldı.

DOĞUMU:  1934 Yılında Afşin’in Alemdar Kasabasında doğdu.

GÖREVİ VE YAPTIKLARI: Afşin-Elbistan Termik Santralinde çalıştı. Aynı iş yerinden emekli oldu.

MEDENİ DUMU: Sekiz çocuk babası.

ÖLÜMÜ: Cuma şahin 2001 yılında Hak’kın rahmetine kavuştu.

AÇIKLAMA

Ali Başpınar’ın Cuma Şahin ile ilgili düşünceleri şöyle:

Her insanın bir çıraklık devresi vardır. Zamanında Afşin’de yaşamış tam uyaklı şiir yazan bir ustamız vardı. Allah (cc) rahmet eylesin benim ilk ustam Cuma ŞAHİN’dir. Onun yanına her varışımda Aşık Mahrumi ile beni atışmaya zorlardı. Ben utanırdım. Tabiî ki gençliğin verdiği bir coşku, bir aşk bir heyecan var. Ozaman Mahrumi bir beddua verdi bana. Dedi ki,”İlahi oğlum Allah kavuşturmasın.”  dedi. Bedduası tuttu rahmetli Aşık Mahrumi’nin.

Babamgil rahmetli fasulye toplardı. Ben sazı alır kaçar Aşık Mahrumi’nin yanına giderdim. Cuma ŞAHİN şiir okumaya başladımı eline bir odun parçası alırdı. Onunla saz çalmış misali şiirlerini icra ederdi. Cuma ŞAHİN’de bambaşka bir uyum vardı. Onun şiir okuma ve yazma üslubu daha bir hoşuma giderdi. Aşık Mahrumi’ye atıfta bulunmuyorum da, Cuma ŞAHİN’de uyak çaprazdı. Şimdi biz ayak diyoruz buna. Çapraz uyakla yazılan şiir daha bir başka olurdu. Cuma ŞAHİN şiir okumak için ayağa kalktığında heybetlenirdi. Eline bir odun alır şiirini icra ederdi.Rahmetle anıyorum.

------

ŞİİRİ

------

YUVASI DAĞLAN KUŞLAR

Yuvası dağlan kuşlar

Uçar ama enemez ki

Irmak olsa dağlar taşlar

İçer ama kanamaz ki

Bilmem hangi avcı vuruk

Korkarım kanadın kırık

Yavrularım boynı buruk

İnsan acır kanamaz ki

Zalim avcı canım dağlar

Hangi tabip bunu bağlar

Yavrularım hu çeker ağlar

Anne kadar yanamaz ki

Şahin’im söyleme yeter

Ayrılık ölümden beter

Viranede baykuş öter

Başka bir kuş tünemez ki

------

HOŞGELDİNİZ

Hilal kaşlı siyah gözlü

Dost merhaba hoş geldiniz

Ağır başlı tatlı sözlü

Can merhaba hoş geldiniz

Yeşil Afşin’in gülleri

Binboğa’nın sümbülleri

Bal döker tatlı dilleri

Dost merhaba hoş geldiniz

Kimi lale kimi çiçek

Kimi cesur kimi köçek

Kalbi temiz sözü gerçek

Dost merhaba hoş geldiniz

Oklar için hazır yaylar

Yoksullara kardeş baylar

Fakirleri seven beyler

Dost merhaba hoş geldiniz

Hayırlı olsun jipiniz

Dosta açılsın kapınız

Şahin’i çırak yapınız

Bey merhaba hoşgeldiniz

Bakraçlı Şairimiz Osman KONAK ile Cuma ŞAHİN

arasında geçen atışma.

ALİ RIZA CEVİZ

  DOĞUMU: 1938 Yılında Afşin’in Bakraç Kasabasında doğdu.

ÖĞRENİMİ:  İlkokulu Bakraç’ta bitirdi.

GÖREVİ VE YAPTIKLARI

1.   Fakir bir aile çocuğu olarak çiftlikle uğraştı.

2.   1969 Yılında PTT’ye telefon tesisatçısı olarak girdi.

MEDENİ DUMU: Güreşi çok sevdiğinden dört oğlunun da güreşçi olmasında büyük katkısı oldu.

·        Beş Türkiye şampiyonluğu bulunmaktadır.

------

ŞİİRİ

------

NEFİS DÜŞMANIMDIR

Şu nefsimi katleylesen

Yine nefsim ölmez m’ola

Âlimleri dost eylesen

Yine nefsim ölmez m’ola

Nefsim elindedir nedir halim

Kendime yapıyorum zulüm

Ecel gelip bir gün ölüm

Yine nefsim ölmez m’ola

Gafletten kalksam uyansam

Sağlam temele dayansam

Hayvan ile ot yaylasam

Yine nefsim ölmez m’ola

Düşkünün halini sorsam

Hakkın divanına dursam

Bir mürşide gönül versem

Yine nefsim ölmez m’ola

Nefsimin âlem nesine

Seherde Tevhit sesine

Rıza’nın son nefesine

Yine nefsim ölmez m’ola

-----------------

ALİ BAŞPINAR

DOĞUMU:   1953 Ylında Afşin’in Alimpınar Köyü, Çöte Mezrasında doğdu.

ÖĞRENİMİ:  İlkokulu Alimpınar Köyünde okudu.

EDEBİ YAŞAMI:  Şiir yazmaya ilkokul yaşlarında başladı.

------

ŞİİRİ

------

AMMA

Hakkı sevmeyenle sohbet eylemem

Barışık değilim küsmedim amma

Halden bilmeyene derdim söylemem

Konuşmam hicaptır susmadım amma

Dilerse bu canı dosta bıraktım

Sevdayı kalbimde hasta bıraktım

Bülbülü sükûtta yasta bıraktım

Gülü çalısından kesmedim amma

Beni cezbeylemez âlemin malı

Gam ile kasavet bedenle dolu

Atmadım içimden örtülü halı

Yarınlar yolundan tösmedim amma

Son bulmadı bu hasretin âlemi

Haber yok o yardan gelmez selamı

Belki de sağıda görmüş hilamı

Gıyamda suratımı asmadım amma

Hasan Ali Mehmet Hacı bu tende

Kalmadı Çöteli’m gücü bu tende

Arkası gelmeyen acı bu tende

Çakırdikene basmadım amma

-----------

ÂŞIK AHRAZOĞLU

ASIL ADI:  Ahmet Söyler

DOĞUMU: 1953 Yılında Afşin’e bağlı Çobanbeyli kasabasında doğdu.

ÖĞRENİMİ:  İkokulu Çobanbeyli'de bitirdikten sonra yatılı olarak Düziçi Öğretmen Lisesine girdi.

MAHLASI: ozanımız yazdığı şiirlerinden mahlas olarak Çobanbeyli ile kökeninin geldiği Ahrazoğlu’nu kendine mahlas olarak seçti.

GÖREVİ VE YAPTIKLARI

1. 1975 Yılında öğretmen oldu.

2. Sivas - Zara,

3. Afşin - Alimpınarı, Alemdar, Çobanbeyli,

4. Elbistan - M. Akif Ersoy ve İsmet Paşa İlköğretim okullarında görev yaptı.

5. 1987 Yılında Eğitim Önlisas Eğitiminden Mezun oldu.

6. 2001 Yılında emekli olduktan sonra Elbistan Özel Yıldız İlköğretim Okulunda çalıştı.

·       29 Yıllık öğretmenlikten sonra, 2004 yılında oğlunun eğitimi dolayısıyla, İstanbul-Büyükçekmece'ye taşındı.

·       Öğretmen Okulunda tanıdığı bağlamayı önemli gün ve gecelerde kullanmaya devam ederek ozanlık geleneğini sürdürmeye çalışıyor.

------

ŞİİRİ

------

OLUR YA

Uzandığım dala bakın

Sağlam sandım çürük çıktı

Asmadan kestim bir salkım

Yetik sandım koruk çıktı

Sinemde bir ateş yanar

Kime desem beni kınar

Su için vardığım pınar

Berrak sandım mırık çıktı

Herkes sever ağır başı

Dost dosta vurur mu taşı

Bağımızda öten kuşu

Bülbül sandım cırık çıktı

Etle kemik kor meşine

Karışmam Mevla işine

Gideyim dedim peşine

Ceylan sandım kürük çıktı

Birine dedim “birinci”

Belki bize olur öncü

Uzaktan görmüştüm genci

Yanılmışım moruk çıktı

Bir zamanlar doluydum heves

Mızrap değer çıkardı ses

Ne sopaymış ne de  meses

Eğri büğrü sırık çıktı

Ahrazoğlu’m söndü ışık

Sandım bana gönlü düşük

O sırma saçlara âşık

Oldum amma peruk çıktı

---------------------------------------------------------------------------------

Garip

Aklım ermez oldu olup bitene,

Bülbül derler,karga gibi ötene.

Elsiz oldum,dilsiz oldum çatana,

Garip geldim,garip gidiyorum ben.

Hak yolda yürüdüm,üzdüler beni,

Çiğneye çiğneye ezdiler beni.

Garipler safına dizdiler beni,

Garip geldim,garip gidiyorum ben.

Doğrulara,'doğru'dedim olmadı,

Helâl içtim,helâl yedim olmadı.

Hak dinledim, Hak söyledim olmadı,

Garip geldim,garip gidiyorum ben.

Ağustos ayında kışa tutuldum,

Doluyu aradım,boşa tutuldum.

Dostlarım eliyle taşa tutuldum,

Garip geldim,garip gidiyorum ben.

Hep sağdan yürüdüm,sola dönmedim,

Rahmet olup yağdım,sele dönmedim.

Allah'a gitmeyan yola dönmedim,

Garip geldim,garip gidiyorum ben.

Kırdım sarı sazı,inlemez oldu,

Ahrazoğlu'n kimse dinlemez oldu.

Oğlum kızım bile anlamaz oldu,

Garip geldim,garip gidiyorum ben.

Ocak-2001

Ahmet Söyler

ÂDEM KILINÇ

DOĞUMU: 1949 Yılında Afşin’in Emirli Köyünde doğdu.

GÖREVİ VE YAPTIKLARI:

1.   Birkaç yıl matbaalarda çalıştı.

2.   Daha sonra PTT’de  Dağıtıcı Posta Memuru olarak göreve başladı.

AYAKLI KÜTÜPHANE: Çok okuduğu için kendisine Ayaklı Kütüphane dendi.

KİŞİLİĞİ: İnsanları seven, hiçbir zaman kırıcı olmayan, ince ruhlu, kalender bir insandı. Yaptığı işlerinde dürüst oldu. Kendinden ziyade toplumu düşündü. Çok okudu ve okumanın gereğini her fırsatta vurguladı.

ÖLÜMÜ: Ozanımız kalp yetmezliğinden 1995 yılında Afşin’de vefat etti.

-----------------------------------------------------------

ARİFLER BAHÇESİ

Git arifler bahçesine,

Taştan nebat fışkırıyor,

Git arifler bahçesine,

Dilden ballar fışkırıyor.

Git cahiller bahçesine,

Nebat ateş fışkırıyor,

Git cahiller meclisine,

Dilden küfür fışkırıyor.

Git arifler pınarına,

Abu hayat fışkırıyor,

Nedeyim hak yararına,

Dilden tevhit fışkırıyor.

İki olmaz bir dediği,

Helal lokmadır yediği,

Kapatır kötü gediği,

Dilden yardım fışkırıyor.

Evvelide etsen tarif,

Okuyup yazmak (tır) maarif,

Okuyanlar olur arif,

Bilgi nurla fışkırıyor.

--

-----------------------------------------------------

ABDÜLKERİM ÖZDEMİR

DOĞUMU: 20.07.1957 Afşin doğumlu.

ÖĞRENİMİ: İlk ve orta tahsilini Afşin’de yaptı. Öğretmen okulunu Konya-Akşehir’de bitirdi.

GÖREVİ VE YAPTIKLARI

1.    1976 Yılında öğretmen oldu.

2.    Afşin’de on yedi yıl öğretmenlik ve yöneticilik yaptı.

3.    MEB’nin açtığı İlköğretim Müfettişliği ve yurt dışında görevlendirilecek öğretmenlik sınavlarını kazandı. Bu nedenle beş yıl Almanya’da görevlendirildi.

------

ŞİİRİ

------

TÜRKİYEM

Yollarına kekik olsam saçılsam

Dağlarında sümbül olsam açılsam

Yaylasında ak süt olsam içilsem

Çobanının kavalıyım Türkiye’m

Beste beste türkü türkü Türkiye’m

Nergisleri yavşanları koklasam

Binboğan’da petek petek bal olsam

Ariflerin bahçesinde gül olsam

Yaprak yaprak çiçek çiçek Türkiye’m

Nefes nefes türkü türkü Türkiye’m

Göçerle göç etsem yüce dağlara

Giden selam salsın kalan sağlara

Mümbit ovalara yiğit beğlere

Ilgıt ılgıt koçak koçak Türkiye’m

Cennet cennet türkü kürkü Türkiye’m

Senden ayrı kalmak ölümden acı

Sana türkü yakar kardeşle bacı

Gücenme ne olur canımın içi

Dertli dertli firkat firkat Türkiye’m

Garip garip türkü türkü Türkiye’m

Vatanın kokusu senden geliyor

Güzeller yiğitler gerdan kırıyor

Sevenlerin sevdiğini buluyor

Gönül gönül sevda sevda Türkiye’m

Kalbimdesin türkü türkü Türkiye’m