http://sairlermaras2.blogspot.com.tr/

25 Eylül 2014 Perşembe

ABDULLAH GÜRBÜZ



DOĞUMU: 1955 Yılında doğdu.

GÖREVİ:  Memur olarak görev yaptı.

HALK ŞİİRİ: Karacaoğlan’ı severek okudu. Halk şairlerinde kendine ilişkin bazı izler aradı, buldu da.

MEDENİ DURUMU:  Evli ve üç oğul babası.

------

ŞİİRİ
------

SİTEMNAME

Ah benim kaderim şu kara yazım
Çileden çileye sokuyor beni
Korlara nisbettir şol gönül özüm
Alevsiz dumansız yakıyor beni

Kahrım var dünyaya kızma ha sakın
Bir garip ölüyor kandiller yakın
El benim ellerim şu işe bakın
Boğazdan bedene sıkıyor beni

Bilmek ki cihanın neyine kandım
Bir kırık yürekle kırk sene yandım
Çarpınır çırpınır onarır sandım
Gönlümün ustası yıkıyor beni

Üzülme garibim bu böyle gider
Mecali olanlar davasın güder
Feleğin elinde olmuşum bider
Tarladan gayrıya ekiyor beni

------------------------------------------------------------------------




ÂŞIK ERBABİ


ASIL ADI: Ahmet Karakaya.

DOĞUMU: 1961 Yılında Afşin'de dünyaya geldi.

ÖĞRENİMİ: İlk ve ortaokulu Afşin'de, Endüstri Meslek Lisesini Maraş'ta okuyarak öğretimini tamamladı.

GÖREVİ
1.   1983 Senesinde Afşin Kadastro Müdürlüğünde işe başladı.
2.    Afşin Belediyesinde çalıştı.

EDEBİ YAŞAMI: Amcasının kitaplarını okuyarak, içinde var olan ozanlığa olan bilgi eğilimini geliştirdi.
· İleriki günlerde şiirlerini kitap halinde yayınlamayı düşünüyor.
 ------

ŞİİRİ
------

Eskiye özlem

Eski törelerim nerede hani
Çelik çomak ile atardık günü
Hele harmanlarda o dönen gemi
Özledim özledim eski günleri

Kösküç derdik bir kucak odun
Hiçbir şey vermiyor o günün tadın
Kültürümü böldü oyunla batın
Özledim özledim eski günleri

Mermeri yontarak gülle yapardık
Düğme utmacına oyun atardık
İsli idareyle ödev yapardık
Özledim özledim eski günleri

Navruz toplamaya çıkardık dağa
‘Bunlar benim’ diye başlardı kavga
Hele çiğdemin de türküsü var ya
Özledim özledim eski günleri

Erbabi töreni unutma sakın
Azık götürürdüm omuzda çıkın
Bu gidişle batıya uymamız yakın
Özledim özledim eski günleri

ÂŞIK FAKİR ALİ



ASIL ADI: Ali Uçar.
MAHLASI: Şiirlerinde Fakir Ali mahlasını kullandı.

EDEBİ YAŞAMI: 1977'den beri şiir yazmayı düzenli olarak sürdürdü.

GEÇİMİ:  Fakirlikten çok çekti Fakir Ali. Bir kuru ekmek için işçilik yaptı. Yaptı ama çoğu zaman ekmek te bulamadı ozan.
·        Afşin'de saz ustalığı ile geçimini sağlamakta.

PROJESİ:  Hayatını konu alan şiirli roman projesi üzerinde çalışmasını sürdürmektedir.

TÖRE: İnancından, töresinden hiçbir zaman ödün vermedi.
Halk âşıklığını benimsedi.

------

ŞİİRİ
------

GÜZEL KIZ

Bilmeyerek kırdım güzel kız seni
Gözlerim kör olsun gayri bakarsam
Güzel beni affet darılma ne olur
Dillerim çürüsün türkü yakarsam

Cemalin görünce âşık olmuştum
Şu garip gönlümü sana vermiştim
Sana nice nice şiir yazmıştım
Ellerim kırılsın şiir yazarsam

Fakir Ali’m bir gün talip olmadım
Çok ağladım bir gün bile gülmedim
Merhaba deyip de gönül almadım
Allah canım alsın seni sararsam


--------------------

AŞIK CELAL ÇAÇAN



Celal ÇaçanDOĞUMU: 1955 Yılında Maraş ilinin Afşin İlçesi Yazı Köyünde dünyaya geldi.
·        Afşin İlçesi Yeşilyurt Mahallesinde ikamet etmektedir.

MEDENİ DURUMU: Evli ve bir çocuk abasıdır.
·        Kendisi iyi bir bağlama ve saz ustasıdır. Ayrıca çok iyi bir Karo ustasıdır.

GÖREVİ VE YAPTIKLARI

1.   Uzun süre Afşin Belediyesinde görev yaptı.
2.   Şu anda (Kasım/2014) Afşin Halk Ozanları Derneği Başkanlığını yürütmektedir.


ÂŞIK ERFANİ



ADI: Gerçek ismi,  Serkan Açıkgöz.

DOĞUMU: 1976 Yılının mart ayında Afşin’de dünyaya geldi.

ÖĞRENİMİ: İlk ve orta öğrenimini Afşin’de tamamladı. Hocası Yahya Kırlangıç'tan aldığı bağlama ve nota eğitimini kendi çabalarıyla geliştirerek bir çırağa yeter derecede bağlama çalar hale geldi.

EDEBİ YAŞAMI: Çocuk yaşında babasının hediye ettiği küçük bağlama sayesinde türkülerle olan muhabbeti başladı.

·        Bu yıllarda şiirler yazmaya başladı. 1998 Yılında İstanbul da özel bir radyoda görev yaptığı dönemde; 'Ağla sazım ben usandım' isimli ilk türküsünü yazdı ve besteledi.

EKMEK PARASI: Ozanı, ekmek davası: Isparta, Antalya, İstanbul ve Mersin'den sonra Ankara'ya sürükledi.


------

ŞİİRİ
------

Afşin Yelleri

Ilgıt ılgıt esen Afşin yelleri
İşte geldim gider oldum yurdundan
İncitme ben yokken gonca gülleri
İşte geldim gider oldum yurdundan

Geçer gider zaman biran beklemez
Yürümeyi bilen kul emeklemez
Mevlam hiçbirine fazla yüklemez
İşte geldim gider oldum yurdundan

Eser durursun Atlas'tan aşıp ta
Düşünmezsin kimler kalmış düşüp te
Gurbet elde mezarımı eşip te
İşte geldim gider oldum yurdundan

Boşa bunca telaş boşa can hıraş
Tütersin burnumda ey şanlı Maraş
Erfani'n toz duman sen hemen uğraş
İşte geldim gider oldum yurdundan

   Aşık Erfani

------
Çok Görür Müsün

Şu Karlı dağları aşsam da gelsem
Dost gibi bakmayı çok görür müsün
Eski günler gibi yüzüne gülsem
Elimi tutmayı çok görür müsün

Siyah zülfünde yel olsam savrulsam
Ak göğsün üstüne yatsam kıvrılsam
Dizim tutmasa karşında devrilsem
Merhamet etmeyi çok görür müsün

Sildin gözümdeki türlü nakışı
Çok gördün masumca gülen bakışı
Erfani 'ye mezar olan yokuşu
Aşıp bir duayı çok görür müsün

Çok görür müsün yar yar çok görür müsün
Merhamet etmeyi çok görür müsün
Çok görür müsün yar yar çok görür müsün
Kabrime duayı çok görür müsün

      Aşık Erfani

----------
Komşu Kızı
Çok güzelsin işven cilven özünde
Çok tatlısın anan baban gözünde
Bir de dursan verdigin şu sözünde
Az değil pek yamansın komşu kızı

Mağrurlanma güzelliğim var diye
Oynamazsın benim yerim dar diye
Evlenmezsin koca kahrı zor diye
Az değil pek yamansın komşu kızı

Bazı bazı eser boran olursun
Varır düşmanıma yaren olursun
Hasta düssem gelirçaremolursun
Az değil pek yamansın komşu kızı

Tatlı dilin gizler tüm günahını
Beni dinle alma mazlum ahını
Geç kalırsın nedem ben eyvahını
Az değil pek yamansın komşu kızı

Ahbabımdan soğuttun bir kış gibi
Geldin geçtin ömrümden bir duş gibi
Yaktın su sinemi kor ateş gibi
Az değil pek yamansın komşu kızı

Aksam olur karanlığa kalırsın
Gül misali gün gelir de solarsın
Bir gün oturur maziye dalarsin
Az değil pek yamansın komşu kızı

Erfaniyem darilma sozlerime
Azrail gibi bakma gozlerime
Dertli dertli vurdurma sazlarima
Az degil pek yamansn komsu kizi




ÂŞIK GULFANİ




ASIL ADI: Emri Karakuş.

DOĞUMU: 1962 Yılında Afşin'e bağlı Ördek Köyünde, babası Durmuş, annesi Güllü'nün ilk çocuğu olarak dünyaya geldi.
 
·  Kendisinden başka; 4 erkek, 2 kız kardeş olmak üzere dokuz nüfuslu bir ailenin ferdi olarak yaşadı.

ÖĞRENİMİ: Dört yıl Köyünde öğrenim aldıktan sonra Afşin'de diploma aldı.

EDEBİ YAŞAMI: Okuma hevesinin olmayışına maddi sorunlar da eklenince kendini gurbette buldu ve hayatın ne kadar acımasız ve zor olduğunu anladı. Saz çalıp söylemeyi, ekmek ve suya olan gereksinim gibi hissetti. Zaten çocukluk yıllarında okuduğu;  Karacaoğlan, Köroğlu hikâyeleri ve türküleri ozanı çok etkilemişti.

Yörede de çok değerli sanatçı ve ozanlar vardı. Onlarla haşir neşir olması sanatını güçlendirdi. Çeşitli uğraşlardan sonra çalıp söyledi ve kendine özgü üslupla eserler yapmaya başladı.

YAPTIKLARI   
Birçok etkinliklere katılıp isminden söz ettirmeye başladı. Bu arada usta, şair ve âşıkların dikkatini çekti.

Bazo Mehmet Dedi Ki: Yörede etkin bir şair olan Göksun ilçesine bağlı Kanlıkavak kasabasında namıdeğer Bazo Memmet (Mehmet Ayar)'e 1985 yılında misafir oldu. Âşıklıkta mahlas kullanmak bir gelenek olduğunu söyleyip, ozana  
Âşık Gulfani ismini kullanmasını önerdi. O günden beri bu mahlası severek kullandı.

·        Duygularını her çeşit insanlarla paylaşmak için İç Anadolu genelinde düğün ve çeşitli organizasyonlarda yer aldı. Bu vesile ile bölgenin seçkin sanatçılarıyla tanıştı.

------

ŞİİRİ
------

APTAL DÜNYA

Aklım karman çorman oldu
Anlamadım ne hal dünya
Hayatım bir harman oldu
Savur beni al al dünya

Duymuyorum iyi seslen
Sen de benim gibi paslan
Kediye kendini boğduran aslan
Seni seni çakal dünya

Benim bahtım çile çekmek
Gurbette boyun bükmek
Verdin bana soğan ekmek
Ele yedirdin bal dünya

Bilmeyenler seni bilsin
İçerin kanla dolsun
Malın mülkün senin olsun
Alda başına çal dünya

Gulfani’yim kalmadı dadım
Dağları deler feryadım
Neçe âşıklar yedin
Doymadın mı aptal dünya


AŞIK EFKARİ


NERELİ: Aşık Efkari Afşin’in Acaşar Köyünden İbrahim Kutlu’nun oğludur.
 
İKAMET YERİ: Almanya da yaşar.

SOYLARI: Dede soyundandır. İbrahim Kutlu’nun çocukları arasından çok sayıda saz ustaları ve yazarlar vardır.


------

ŞİİRİ
------

Ağlıyor

Ya Rab bu ne ölüm bu nasıl zulüm
Sığmaz yüreklere içler ağlıyor
Çiçeği burnunda giden bu gülüm
Toprağa karışan saçlar ağlıyor

Hiçbir can dayanmaz böyle bir zara
Mahşere kalmıştır bendeki yara
Hey mezarcı kazma vurma toprağa
Sen görmezsin toprak taşlar ağlıyor

Ötme bülbül ötme bağlar yaslıdır
Bugün Ardanuç'ta dağlar yaslıdır
Kalan bir Kerem'dir giden Aslı'dır
Ovalar yaylalar göçler ağlıyor

Efkari sen gamsız kalmazsın bir gün
Ortada bir tabut bu nasıl düğün
Her kimin yüzüne baktımsa bugün
Çekilir yürekler içler ağlıyor
Aşık Efkari

-----------

Yayla Güzelini Gördüm

Yayla Güzelini Gördüm bezeli
Bir melek misali döner yayladan
Siyah saçlar ak topuğa uzalı
Doğar güneş gibi yanar yayladan

Şu yayla yanıklara su verirmiş
Şu yayla ah şu yayla

Güzel Leyla gibi dağları bekler
Âşıklara dert üstüne dert ekler
Yaz mevsimi geçer göçünü yükler
Bu dağlar maralı iner yayladan

Şu yayla yanıklara su verirmiş
Şu yayla ah şu yayla

Âşık Efkari

------------
Kaynak: Aşık Efkari Yayla Güzelini Gördüm Bezeli http://www.sarkisozlerim.gen.tr/asik-efkari/yayla-guzelini-
--------