ŞABAN CEREN

KİMDİR: Ozan, yazar, hat ve karikatür sanatçısıdır.

DOĞUMU: Maraş İlinin Afşin İlçesine bağlı Arıtaş Kasabasında 1967 yılında doğdu.

ÖĞRENİMİ: İlköğretimi Hatay/Erzin, orta öğrenimi Afşin İHL tamamladı.

EDEBİ YAŞAMI: Güzel sanatlar dalında çalışmalarına 1989’da başladı. Resim ve hat ile uğraşmaktadır. Karikatür, şiir ve yazıları gazete ve dergilerde yayımlandı.

-----------

ŞİİRİ

--------------

YAR İÇİN

Kaşık kaşık tattım ağulu aşı

Bastım bağrıma yosunlu taşı

Sel gibi coşan kan dolu yaşı

Akıttım yar için diye diye

Mil çekildi gören kara gözüme

Yasaklar konuldu her bir sözüme

Bir ayrılık yapıştı gene özüme

Çektim yar için yar diye diye

Simsiyah saçlarım ak ile doldu

Siyahlığı kalmadı bembeyaz oldu

Ömre gelen bahar çok erken söndü

Kurudum yar için yar diye diye

Ceren incittiği çıkmaz yolundan

Hasret ağacının kuru dalından

Yârin sunduğu sevda balından

Tattım yar için yar diye diye

DURDU TÜRKKAHRAMAN

KİMDİR: Emekli öğretmen. Balkan harbini, Birinci Cihan Harbini, Kurtuluş Savaşını yaşamış, kıtlık günlerini de bereketli yılları da görmüş bir insan.

DOĞUMU:  Maraş’ın Afşin İlçesinin Erçene köyünde doğdu.

GÖREVİ VE YAPTIKLARI

Balkan Harbi, Birinci Cihan Harbi, Kurtuluş Savaşı yıllarında görev yaptı.

YALNIZLIK:  Yüz kırk kadar torun sahibi. Son yıllarını yalnız ve kimsesiz yaşadı.

ÖLÜMÜ: 1998 Yılında yüzonyedi yaşında vefat etti.

------

ŞİİRİ

------

YEDİLER MAKAMI

Nasıl vasfeylesin seni bu yazar

Yediler dergâhı en yüce makam

Allah beyanısın süreyi kafta

Aliler mekânı sen yüce makam

Kolay mıdır seni kaleme almak

Kolay mıdır Hakk’ı arayıp bulmak

Kolay mıdır böyle bir mekân bulmak

Yüce Hak katında böyle bir makam

O dilerse kulun böyle aratır

Bulmak için yeri göğü aratır

O nice böyle makamları yaratır

Senin gibi böyle binlerce makam

O’dur kâinatın bir tek Halikı

O yarattı bütün canlı mahlûku

Bir tek O’dur yerin göğün maliki

O Allah’tır O’na mahsus her makam

Sendeki beyanı söyle aynıyla vaki

Dilerse ne yapmaz O Allah’ta ki

Kendisi ezeldir sıfatı baki

Bütün yer gök O’nun emrinde makam

O nice firavuna hep kıldı helak

Muhammed’e dedi levleka levlak

Hu der devran eder şu koca eflak

Kâinatı âlem emrinde makam

O’dur Kahramanın aşkının mahi

Yerde gökte gene O’dur cümlenin şahı

Sizlere bir lütfü ilahi

Kendi katındadır en yüce makam

------------------------------------------------------------------------

GİRYANİ / EROL BOYUNDURUK

KİMDİR: Çocukluğu ve gençliği fakirlik içerisinde geçti. Şimdi ise: “Allah’a çok şükür,” diyor.

DOĞUMU: 1963 Yılında Maraş’ın Afşin İlçesinin Bakraç (Arıstıl) Kasabasında dünyaya geldi.

ÖĞRENİMİ: İlkokulu Bakraç Kasabasında okudu.

GÖREVİ: Bir kamu kuruluşunda (AEL) işçi olarak çalıştı.

Ozanlığa, ilkokul dördüncü sınıfta çevresindeki ozanlardan etkilenerek başladı.

MEDENİ DUMU: Evli ve dört çocuk babası.

İKAMETİ:  Afşin ilçesinde ikamet etmekte.

------

ŞİİRİ

------

1. Geceler

Yorganla baş başa kaldığım zaman

Uykularım çalar hırsız geceler

Derin hülyalara daldığım zaman

Güler bu halime arsız geceler

Sineme hasreti ekilir gider

Saçları omzundan dökülür gider

Hayali karşımda dikilir gider

Olmuyor sabahlar yarsız geceler

Bütün cümle âlem uykuya doyar

Gezerim yatakta ben diyar diyar

Ne bir mehtap doğar ne yıldız kayar

Ruhumu kararttı nursuz geceler

Bir sevda ki döner durur başımda

Sanki ecinniler gezer peşimde

Mürşidimi göremiyom düşümde

Ağlar dövünürüm pirsiz geceler

Giryani’yim derin derin sızlarım

Tükenmiyor keder dolu sözlerim

Genç yaşımda görmez oldu gözlerim

Seçemem hedefi fersiz geceler

Maraş – 2006

Giryani / Erol Boyunduruk

------

2. Öyle git

Gel neşter kirpiklim cerrah bakışlım

Açtığın yarayı sarda öyle git

Gerdanı çaşaklı göksü nakışlım

Son kez helallaşak durda öyle git

Yıldızlar göz kırpıp güneş batarken

Cinler halay çekip göbek atarken

Geceler garibe çalım satarken

Vuslatın zevkine erde öyle git

Muhabbet fışkırır tatlı dilinden

Zehir sunsan yar içerim elinden

Yadigâr isterim zülfün telinden

Saklarım sevdiğim verde öyle git

Özür dilemeye utanır dilim

Acı çekmekteyim perişan halim

Mihrican uğrayıp solmadan gülüm

Yaklaşmadan hazan derde öyle git

Ne dedim darıldın sürmeli sunam

Aşkın ateşiyle kavruldu sinem

Özlemiş bekliyor ak saçlı anam

Ne olur yanına varda öyle git

Bir tanem sevdana susadım acım

İnan karagözlüm sana muhtacım

Topuğa dolaşır sanki bir sicim

Dağılmış saçlarını örde öyle git

Yufka yürekliyim yanık özüm var

Babasız büyüdüm yaşlı gözüm var

Nazlım hayli söyleyecek sözüm var

Erol Giryani’yi görde öyle git

Erol Boyunduruk - Giryani

------

3. Müjgan

Sana açık benim gönül sarayım

İşte anahtarı kapısı Müjgan

Nolur cemalini bir yol göreyim

Vurgun âşıkların hepisi Müjgan

Kardeşlerin kesse bile yolumu

Senin için göze aldım ölümü

Bağışlarım servetimi malımı

Al işte senedi tapusu Müjgan

Bakmaya kıyamam gerdana döşe

Görünce vuruldum ben inci dişe

Ağustos ayında tutuldum kışa

Dondurur aşkıyın tipisi Müjgan

Miski amber gibi kokar nefesi

Şakır bülbül gibi şen çıkar sesi

Giryaniyi’m sandım keklik kafesi

Ne güzel eviyin yapısı Müjgan

Erol Boyunduruk - Giryani

------

4. GÖZLERİN

Ne de hoş görünür mum ışığında

Beni büyüledi ela gözlerin

Senin bakışların hak aşıgında

Edecek dergâha köle gözlerin

Yokluğuna alışmak o kadar zor ki

Kimleri kalbinden vuruyor gör ki

Öyle derin içten bakışın var ki

Dilsizi getirir dile gözlerin

Mansur senin için çekilir dara

Aslı olup Kerem’i yandırır nara

Ferhat sevdan ile kayboldu ara

Mecnunu düşürür çöle gözlerin

Simanı görenin yüreyi erir

Ah çeker bir kere bağrına vurur

Nice gayrı Müslim din değiştirir

Küffarı getirir yola gözlerin

Böyle bir güzele köle olurum

Her nereye gitse arar bulurum

Erol Giryani’yim katil olurum

Korkarım başıma bela gözlerin

Erol Boyunduruk - Giryani

---------

5. SOMA MADEN 
ŞEHİTLERİNE AĞIT


Bekledi insanlar ocak başında
Tükendi umutlar bitti Soma'da
Ağlaşır analar eli döşünde
Toplandı baykuşlar öttü Soma'da
Kimi cansız yatar kimi komada


Kadir Mevlam bu dert hayli zor imiş
Koca dünya madenciye dar imiş
Kaderde kuyuda ölmek var imiş
Azrail kaşını çattı Soma'da
Kimi dünden ölmüş kimi komada


Ecel şerbetini erken içtiler
Bu faniden toplu halde göçtüler
Sonsuz bir aleme yelken açtılar
Talih gemileri battı Soma'da
Kimi Hakka teslim kimi komada


Ağladık çırpındık kendimiz yorduk
Kanayan yarayı sabırla sardık
Üç yüz bir cananı toprağa verdik
Gencecik bedenler yattı Soma'da
Kimi zor kurtuldu kimi komada


Yakarım ağıdı size hüzünle
Ah çekerim yüreğimle özümle
Kendim Afşin'deyim gönlüm sizinle
Kavruldu GİRYANİ tüttü Soma'da
Kimi baygın yatar kimi komada.


Erol GİRYANİ


---------

KELİMELER


Çaşak: 1. Bayırlardan akarak yığın haline gelen çakıl. (Çorum, Maraş - Pırnaz/Fethiye –Muğla yöresinde kullanılır.)
2. Çağlayan. (Eskişehir) 3. Dağılmış, eskimiş. (Emirler/Balâ –Ankara)
Bir Yol Göreyim: Bir kere, bir an göreyim.

Vuslatın: Kavuşmanın.

Muhabbet: İki kişi arasında geçen söyleşi. Can ile cananın fısıltıları.  

Yadigâr: Hediye, hatıra.

-----------------------------------------------------------------

HAŞİM KALENDER

DOĞUMU: 1963 Yılında Maraşın Afşin ilçesine bağlı

Dağlıca kasabasında dünyaya geldi.

ÖĞRENİMİ: İlk ve ortaokulu Tanır kasabasında, lise öğrenimini de Afşin’de tamamladı.

GÖREVİ: Bir kamu sektöründe elektrik teknisyeni olarak çalıştı.

MEDENİ DURUMU: Evlidir üç oğlu iki kızı vardır.

ESERLERİ

1.   Kalenderce Bakış

2.   Ayrandede Şırıltıları

-------

ŞİİRİ

------

BACIM

Bu dünya bir handır konup göçtüğün

Kapalı kapısı açmadım bacım

Ecelse şerbettir er geç içtiğin

Bardağımda durur içmedim bacım

Hem hal olamadım azan nefiste

Kötülük nefiste güzellik histe

Parmaklık arkası gönlüm hapiste

Kuş olup deryaya uçmadım bacım.

Dalan gözlerimden akınca yaşlar

Dökülen damlalar kelama başlar

meyveli ağacı her gelen taşlar

Kendi kaderimi seçmedim bacım.

Az çekmedim şu feleğin elinden

Ürperir benliğim günah çölünden

Gel bekler yüreğim rahmet gülünden

Rahman’a sığındım geçmedim bacım

Uymadı ayağım bu dönen çarka

Dünya üzerimden yamalı hırka

Bakılır mizanda takvadan farka

Hazır ya kefenim biçmedim bacım

Bir garip kalender olsaydım keşke

Nefsim başka diyor gönül bir başka

Gülmekten çok ağlar düşen bu aşka

Boynum kıldan ince kaçmadım bacım

Haşim Kalender

------

KARAKOÇ’UN ARDINDAN

Bir çınar devrildi yasta yeryüzü

Alev titrek kaldı şiir ağladı

Mihriban susarken yutkundu sözü

O ummana daldı şiir ağladı

İki bin on iki haziran yedi

Kara haberini ajanslar dedi

Şair Abdurrahim Karakoç adı

Ekranlara geldi şiir ağladı

Hükmü ilahiye uydu yürüdü

Gökyüzünü kara bulut bürüdü

Yücedağ başında beyaz kar idi

Mevla çekip aldı şiir ağladı

Yerin dolmaz koca yürekli adam

Gelenler gidecek kalsın hoş sedam

Bir duvardı kepti yıkıldı odam

Ümitlerim soldu şiir ağladı

Ağıtlar yükseldi koçun hasına

Ağlayarak girdim gün ortasına

Gözlerim yaş ile gönül yasına

Boşaldıkça doldu şiir ağladı

Vuslat beklentisi sona ererken

Mihmandardı şairlerle yürürken

‘Her canlı ölümü tadacak’ derken

Kalem mahzun oldu şiir ağladı

Binlerin duası kalpler âlemi

Elbet yas tutacak altın kalemi

Tarifsiz koyduğu acı elemi

Yürekleri deldi şiir ağladı

Sevdadır gönlünden gönlüme akan

Ölüm hakka varış ameldir yakan

İlçen Ekinözü kütükte çıkan

Azrail’di buldu şiir ağladı

Kalenderim ‘aşk kâğıda sığmadı’

Dik duruşlu zulme boyun eğmedi

Onsuz battı güneş daha doğmadı

Kara toprak güldü şiir ağladı

Maraş / 07. 06. 2012

Haşim Kalender

------

Üstad Abdurrahim Karakoçun ölümünü öğrendiğimde yazdığım şiir. Allah rahmet eylesin. (Haşim Kalender)

AŞIK VİCDANİ

       

KİMDİR:  Vicdani, 70 yıllık ömründe 500'e varan şiir ve onlarca kaset üretti. Birçok kaseti yasaklanan Ozan Vicdani, 12 Eylül darbesinin ardından sadece üç kasetini kurtarabil. '70'li yıllarda köy köy dolaşarak âşıklık geleneğini sürdürdü.

·      Hapis yattı.

·        Geçirdiği bir ameliyattan dolayı ses telleri kesildi.

-----

DOĞUMU: 1941- Afşin’in Kaşanlı Köyünde doğdu. Asıl adı Zeynel Abidin Sönmez’dir.

ÖĞRENİMİ: Okula gitme olanağı bulamadı ancak kendi kendine okuma yazma öğrendi.

EDEBİ YAŞAMI: Karac’oğlan, Pir Sultan, Ruhsati (1836-1912), Dertli, Virani gibi aşıkların şiirleri ve türküleriyle kendini geliştirdi. İlk gençlik yıllarında ise Aşık İhsani’den (1932-2009) etkilendi. Şiirleri çeşitli gazete, dergi ve araştırmada yayınlandı. Türkiye ve çeşitli Avrupa ülkelinde birçok konser ve toplantıya katıldı.

MAHLASI: İlk yıllarda Öksüz Zeynel mahlasını kullanan ozan, daha sonra Vicdani mahlasını aldı.

ÖLÜMÜ: Uzun bir süredir gırtlak kanseri hastası olan Ozan Vicdani (Zeynel Abidin Sönmez), kansere yenik düşerek Hamburg’ta 2010 yılında yaşamını kaybetti.

------------------------------------------------------------------------

İki ŞİİRİ

1.

İnanma

Gerçek fikirleri âşıklar işler

Dünyayı farketmez köre inanma

Yetmez mi zalimin yediği başlar

Yalanda kurulan dara inanma

Reisi yobazdan kurulu heyet

Orada olur mu doğru muhabbet

Gizlilik içinde yapılır gıybet

Sofunun dediği sırra inanma

Dermansız bu derde düştüğüm günde

Kalmadı hevesim şerefte şanda

Sevdiklerim yana çıktı düşmanda

Gel Vicdani kalleş yara inanma

-------

2.

Sevgi Olmalı

İnsanı âlemden gerçek nikâhı

Kılan kıldıran da sevgi olmalı

Sevgi pazarında alışverişi

Alan aldıran da sevgi olmalı

Sevgiyi anlarsa insanlar erken

Cennete dönüşür bu maddi cihan

Aşar engelleri yürürse kervan

Salan saldıran da sevgi olmalı

Sevginin girdiği yerde kin olmaz

Bahçıvanı aşktır gülleri solmaz

Bu hali yaşayan değişir ölmez

Bilen bildiren de sevgi olmalı

Sevginin içinde Tanrının yüzü

Görürse bir olur kış ile yazı

Alışkın varlığı maşukun nazı

Gülen güldüren de sevgi olmalı

Sevgi Vicdani’nin gerçekten varı

Sevginin dışında yok başka yarı

Canlar arasında kinle kibiri

Silen sildiren de sevgi olmalı

--------------------------------------------------------------------------------

NURİ SİYAMİ DEMİR

DOĞUMU: 1935 Yılında Afşin’de doğdu.

ÖĞRENİMİ: İlkokulu Afşin, ortaokulu Göksun’da, liseyi Maraş’ta, öğretmen okulunu Adana’da bitirdi.

GÖREVİ VE YAPTIKLARI: Yirmi sekiz yıl öğretmenlik yaptı.

EDEBİ KİŞİLİĞİ

Okudu ve yazdı.

İlkokul dördüncü sınıfta iken şiir yazmaya başladı.

ÖLÜMÜ:  2010 Yılında vefat etti.

ŞİİRİ

------

AFŞİN İLÇESİ

Miski amber gibi kokar

Gülü Afşin ilçesinin

Zemzem pınarından akar

Balı Afşin ilçesinin

Hafızları Kur’an okur

Güzelleri halı dokur

Baharda ne güzel şakır

Dili Afşin ilçesinin

Cennete misaldir bağı

Çok meşhurdur tereyağı

Akasyalı solu sağı

Yolu Afşin ilçesinin

Aşıkları yarsız olmaz

Güzelleri çabuk solmaz

Dört mevsimde eksik olmaz

Yeli Afşin ilçesinin

Dedebaba burada yatar

Dertlilere derman satar

Cemiyete ışık tutar

Eli Afşin ilçesinin

Pehlivanı yıkılmıyor

Bilekleri sıkılmıyor

Hiçbir yerde bükülmüyor

Kolu Afşin ilçesinin

Kumrular üstünde uçar

Her gönüle neşe saçar

Böyle tatlı tatlı geçer

Yılı Afşin ilçesinin

Deli poyraz toprağıdır

İlerlemek merağıdır

Yedilerin durağıdır

Beli Afşin ilçesinin